ابتدای پاسداران ،خیابان نگارستان دوم (کاشیها)، خیابان مسجد جامع غدیر 
به نظر متخصصان بهترین درمان برای اوتیسم انجام بهترین کاردرمانی و بهترین گفتاردرمانی و بهترین رفتاردرمانی میباشد.در این مقاله سعی شده است بهترین راهنمایی در درمان اوتیسم را به شما ارائه دهد.مراکز ما با سالها تجربه در زمینه تخصصی اوتیسم و با داشتن بهترین کادر درمانی در محیطی کاملا حرفه ای آماده خدمت رسانی به شما عزیزان میباشد.
اوتیسم چیست؟
اختلال طیف اوتیسم وضعیتی است که بر نحوه رفتار، معاشرت یا تعامل فرد با دیگران تأثیر می گذارد. قبلاً به اختلالات مختلفی مانند سندرم آسپرگر تقسیم می شد. اکنون به عنوان یک بیماری با طیف گسترده ای از علائم روبرو می شوید.
در حالی که اکنون به آن اختلال طیف اوتیسم می گویند، بسیاری از مردم هنوز از اصطلاح “اوتیسم” استفاده می کنند.
هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما چندین رویکرد می تواند به بهبود عملکرد اجتماعی، یادگیری و کیفیت زندگی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم کمک کند. به یاد داشته باشید که اوتیسم یک بیماری مبتنی بر طیف است. برخی از افراد ممکن است نیاز به حمایت کمی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به درمان فشرده نیاز داشته باشند.
بسیاری از تحقیقات اخیر بر روی نحوه حمایت از کودکان اتیسم متمرکز شده است. این عمدتا به این دلیل است که تحقیقات موجود نشان می‌دهد، حمایت زمانی که قبل از ۳ سالگی شروع شود مؤثرتر است. با این وجود، بسیاری از گزینه‌های طراحی شده برای کودکان می‌توانند به بزرگسالان نیز کمک کنند.
برای آشنایی بیشتر با روش های مختلف درمان اوتیسم، ادامه مطلب را بخوانید.
لازم به ذکر است در مراکز ما تمامی روشهای زیر به بهترین نحو ممکنه در حال اجرا میباشد.تمامی مراحل درمانی اوتیسم با بهترین متدهای روز دنیا انجام میشود.
تحلیل رفتار کاربردی
تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یکی از پرکاربردترین گزینه ها برای بزرگسالان و کودکان است. به مجموعه ای از تکنیک های طراحی شده برای تشویق رفتارهای مثبت با استفاده از سیستم پاداش اشاره دارد.
بهترین کاردرمانان اوتیسم از روشها مختف رفتاردرمانی برای بالا بردن سطح آگاهی و یادگیری افراد مبتلا اوتیسم استفاده میکند.
انواع مختلفی از ABA وجود دارد، از جمله:
- آموزش آزمایشی گسسته. این تکنیک از یک سری آزمایش برای تشویق یادگیری گام به گام استفاده می کند. رفتارها و پاسخ های صحیح پاداش می گیرند و اشتباهات نادیده گرفته می شوند.
- مداخله رفتاری فشرده اولیه کودکان، عموماً زیر پنج سال، تک به تک با یک درمانگر یا در یک گروه کوچک کار می کنند. معمولاً در طی چندین سال برای کمک به رشد مهارتهای ارتباطی و کاهش رفتارهای مشکل‌ساز، از جمله پرخاشگری یا خودآزاری، به کودک کمک میکند.
- آموزش پاسخ محوری. این یک استراتژی است که در محیط روزمره شخصی استفاده می شود و مهارت های محوری مانند انگیزه یادگیری یا شروع ارتباط را آموزش می دهد.
- مداخله رفتار کلامی یک درمانگر با شخصی کار می کند تا به او کمک کند تا بفهمد چرا و چگونه انسان ها از زبان برای برقراری ارتباط و دریافت چیزهایی که نیاز دارند استفاده می کنند.
- حمایت از رفتار مثبت این شامل ایجاد تغییرات محیطی در خانه یا کلاس درس می شود تا رفتار خوب را با ارزش تر احساس کند.
درمان شناختی رفتاری
درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی گفتگو درمانی است که می تواند در کمک به کودکان و بزرگسالان موثر باشد. در طول جلسات CBT، افراد در مورد ارتباط بین احساسات، افکار و رفتارها یاد می گیرند. این ممکن است به شناسایی افکار و احساساتی که باعث رفتارهای منفی می شوند کمک کند.
یک بررسی در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که CBT به ویژه برای کمک به افراد مبتلا به اوتیسم برای مدیریت اضطراب مفید است. همچنین می تواند به آنها کمک کند تا احساسات دیگران را بهتر بشناسند و در موقعیت های اجتماعی بهتر کنار بیایند.
آموزش مهارت های اجتماعی
آموزش مهارت های اجتماعی (SST) راهی برای افراد به ویژه کودکان برای توسعه مهارت های اجتماعی است. برای برخی از افراد مبتلا به اوتیسم، تعامل با دیگران بسیار دشوار است. این می تواند در طول زمان به چالش های زیادی منجر شود.
فردی که تحت SST قرار می گیرد، مهارت های اجتماعی اولیه، از جمله نحوه ادامه مکالمه، درک شوخ طبعی و خواندن نشانه های احساسی را می آموزد. در حالی که به طور کلی در کودکان استفاده می شود، SST ممکن است برای نوجوانان و بزرگسالان جوان در اوایل ۲۰ سالگی نیز موثر باشد.
درمان یکپارچگی حسی
افراد مبتلا به اوتیسم گاهی اوقات به طور غیرعادی تحت تأثیر ورودی های حسی مانند بینایی، صدا یا بویایی قرار می گیرند. درمان یکپارچگی حسی بر این نظریه استوار است که تقویت برخی از حواس، یادگیری و نشان دادن رفتارهای مثبت را آسان می کند.
SIT سعی می کند پاسخ فرد به تحریک حسی را یکنواخت کند. معمولاً توسط یک کاردرمانگر انجام میشود و به بازی تکیه میکند، مانند کشیدن روی شن یا طناب زدن.
کاردرمانی
کاردرمانی (OT) حوزه ای از مراقبت های بهداشتی است که بر آموزش مهارت های اساسی به کودکان و بزرگسالان در زندگی روزمره تمرکز دارد. برای کودکان، این اغلب شامل آموزش مهارت های حرکتی ظریف، مهارت های دست خط و مهارت های مراقبت از خود می شود. به طور کلی بر تمامی مهارتهای روزمره و اجتماعی تمرکز دارد و بر شناخت و درک مفاهیم نیز تمرکزی بیشتر دارد.
گفتاردرمانی
گفتار درمانی مهارت های کلامی را آموزش می دهد که می تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا ارتباط بهتری برقرار کنند. معمولاً با یک آسیب شناس گفتار زبان یا کاردرمانگر انجام می شود.
این می تواند به کودکان کمک کند تا علاوه بر استفاده صحیح از کلمات، سرعت و ریتم گفتار خود را بهبود بخشند. همچنین می تواند به بزرگسالان کمک کند تا نحوه برقراری ارتباط در مورد افکار و احساسات را بهبود بخشند.
دارو
هیچ دارویی برای درمان اوتیسم طراحی نشده است. با این حال، داروهای متعددی که برای سایر شرایطی که ممکن است در اوتیسم رخ دهد استفاده می‌شوند، ممکن است به علائم خاصی کمک کنند.
داروهای مورد استفاده برای کمک به مدیریت اوتیسم به چند دسته اصلی تقسیم می شوند:
- داروهای ضد روان پریشی برخی از داروهای ضد روان پریشی جدیدتر ممکن است به پرخاشگری، آسیب رساندن به خود و مشکلات رفتاری در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم کمک کنند. FDA اخیرا استفاده از ریسپریدون (Risperdal) و آپریپیپرازول (Abilify) را برای درمان علائم اوتیسم تایید کرده است.
- داروهای ضد افسردگی در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم داروهای ضد افسردگی مصرف می کنند، محققان هنوز مطمئن نیستند که آیا آنها واقعاً به علائم اوتیسم کمک می کنند یا خیر. با این حال، آنها ممکن است برای درمان اختلال وسواس فکری-اجباری، افسردگی و اضطراب در افراد مبتلا به اوتیسم مفید باشند.
- محرک ها محرک‌هایی مانند متیل فنیدات (ریتالین)، معمولاً برای درمان ADHD استفاده می‌شوند، اما ممکن است به علائم اوتیسم همپوشانی از جمله بی‌توجهی و بیش‌فعالی کمک کنند. یک منبع مورد اعتماد در سال ۲۰۱۵ که در مورد استفاده از دارو برای اوتیسم بررسی میشود، نشان می‌دهد که حدود نیمی از کودکان مبتلا به اوتیسم از محرک‌ها سود می‌برند، اگرچه برخی عوارض جانبی منفی را تجربه می‌کنند.
- داروهای ضد تشنج برخی از افراد مبتلا به اوتیسم نیز مبتلا به صرع هستند، بنابراین گاهی اوقات داروهای ضد تشنج نیز تجویز می شود.
در مورد داروهای جایگزین چطور؟
گزینه های جایگزین بی شماری وجود دارد که افراد آن ها را امتحان می کنند. با این حال، تحقیقات قطعی زیادی برای حمایت از این روشها وجود ندارد، و مشخص نیست که آیا آنها مؤثر هستند یا خیر. برخی از آنها، مانند درمان با کیلاسیون، ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشند، ضرر داشته باشند.
با این حال، اوتیسم یک بیماری گسترده است که علائم مختلفی را ایجاد می کند. فقط به این دلیل که چیزی برای یک نفر کار نمی کند به این معنی نیست که به دیگری کمک نمی کند. هنگام بررسی گزینه های جایگزین، از نزدیک با پزشک همکاری کنید. یک پزشک خوب می‌تواند به شما کمک کند تا در تحقیقات پیرامون این گزینه‌ها پیمایش کنید و از روشهای بالقوه خطرناکی که توسط علم پشتیبانی نمی‌شوند، اجتناب کنید.
گزینه های جایگزین بالقوه ای که به تحقیقات قطعی بیشتری نیاز دارند عبارتند از:
- رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین
- پتوهای وزن دار
- ملاتونین
- ویتامین سی
- اسیدهای چرب امگا ۳
- دی متیل گلیسین
- ویتامین B-6 و منیزیم ترکیب شده است
- اکسی توسین
- روغن CBD
اگر از صحبت کردن در مورد درمان های جایگزین با پزشک خود احساس راحتی نمی کنید، به دنبال متخصص پزشکی دیگری باشید تا به شما کمک کند تا حمایت مناسب را پیدا کنید.
اوتیسم یک بیماری پیچیده بدون درمان است. با این حال، انواع رویکردهای درمانی و داروهایی وجود دارد که می تواند به مدیریت علائم آن کمک کند. با پزشک خود کار کنید تا موثرترین برنامه حمایتی را برای خود یا فرزندتان بیابید.