اتاق توجه شنیداری

اتاق توجه شنیداری

توجه شنیداری به طور کلی به معنای توانایی توجه و درک معنای صداهای موجود در محیط می باشد. در حقیقت ما در توجه شنیداری سعی می شود تا بر روی صداهای انتخابی که نیاز به شنیدن آن ها داریم مانند: صحبت کردن دیگران، صدای موسیقی، صداهای هشدار و … تمرکز شود. اختلالات شنوایی مختلفی می تواند توانایی فرد را در تمرکز بر روی این صداها تحت تاثیر قرار دهد. در اتاق توجه شنیداری سعی می شود تا با استفاده از تمریناتی، اثرات این اختلالات را کاهش داد و تمرکز فرد را بر روی صداهایی که می شنود افزایش داد.

  • اختلالات مربوط به توجه شنیداری می تواند در موارد زیر تاثیر بگذارد:
  • ارتباط گیری با دیگران
  • فهمیدن صحبتی که انجام شده و حفظ کردن در حافظه کوتاه مدت
  • تمرکز بر روی برنامه های تلویزیونی و رادیویی
  • عدم توانایی توجه به صدای انتخابی در میان انبوهی از صداها
  • و …

همانطور که مشاهده می کنید، اختلال در توجه شنیداری می تواند زندگی یک فرد را به شدت تحت تاثیر بگذارد. کودکان بیشتر از سایر افراد تحت تاثیر این اختلالات قرار دارند. بهترین راهکار برای حل کردن این مشکل استفاده از تمریناتی است که بهتر است در یک جای مخصوص همانند اتاق توجه شنیداری انجام شوند. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید تا به طور کلی درباره توجه شنیداری صحبت کنیم.

اختلال پردازش شنوایی چیست؟

اختلال پردازش شنوایی یک مشکل شنوایی می باشد که حدود ۳ تا ۵ درصد از کودکان در سن مدرسه را تحت تاثیر قرار می دهد. کودکانی که دچار این مشکل هستند نمی توانند آنچه را که می شنوند به همان روشی که سایر کودکان می شنوند، درک کنند. این موضوع به این دلیل است که گوش و مغز آن ها به طور کامل با یکدیگر هماهنگ نیستند. بنابراین در تفسیر صداهایی که شخص می شوند، اختلال ایجاد می شود.

اگر برنامه درمانی مناسبی انتخاب شود و درمان پیگیری شود، کودکان مبتلا به این اختلال در آینده زندگی خود مشکلی نخواهند داشت. تشخیص زودهنگام این موضوع بسیار مهم است. اگر بیماری کودک به موقع شناسایی و مدیریت نشود، ممکن است در گوش دادن و پردازش صداها و همچنین در یادگیری به مشکل بخورد.

مشکل در درک گفتار

کودکانی که مبتلا به اختلال در پردازش شنوایی هستند به طور طبیعی صداها را می شنوند، زیرا زمانی که این کودکان در اتاق توجه شنیداری قرار می گیرند و صدا در یک محیط ساکت برای آن ها پخش می شود، صدا را به خوبی درک می کنند. مشکل آن ها این است که معمولا به راحتی نمی توانند تفاوت صداهای جزئی را از گفتارها تشخیص دهند، حتی زمانی که صداها به اندازه کافی بلند باشند. به همین خاطر مشکلات مربوط به عدم توجه شنیداری معمولا در موقعیت های شنیداری ضعیف رخ می دهند، مانند زمانی که یک صدای پس زمینه وجود دارد و یا اینکه در اتاق همهمه می باشد. بنابراین این کودکان در محیط های عادی مانند مدرسه، زمین بازی و یا حتی خانه دچار مشکل هستند.

علائم و نشانه های اختلال پردازش شنوایی کدام ها هستند؟

علائم این اختلال می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و می تواند به شکل های مختلفی بروز کند. اگر احساس می کنید که فرزندتان در پردازش صداها مشکل دارد بهتر است سوالات زیر را پاسخ دهید:

  • آیا کودک من اغلب صداها و کلمات را بد می شنود؟
  • آیا وقتی فرزندم سعی می کند گوش دهد در محیط های پر سر و صدا زیاد تلاش می کند؟
  • آیا رفتارهای شنوایی و عملکردی فرزندم در محیط های ساکت بهبود می یابد؟
  • آیا فرزند من در پیروی از دستورات کلامی، چه ساده و چه پیچیده، مشکل دارد؟
  • آیا توجه به یک صحبت طولانی مدت برای فرزندم سخت است؟

اختلال پردازش شنوایی ممکن است با مشکلات دیگری اشتباه گرفته شود، زیرا علائم مشترک بسیار زیادی دارد. به طور مثال علائم این اختلال با مشکلاتی مانند تاخیر گفتاری زبان، ناتوانی یادگیری، اختلال نقص توجه و بیش فعالی و یا حتی افسردگی مشابه است.

در واقع کودکانی که دچار این اختلال هستند در استفاده صحیح از اطلاعات صدا دچار مشکل می شوند. مراجعه به شنوایی سنجی و سایر متخصصین مربوطه می تواند به والدین در درک این شرایط کمک کند.

چه چیزی باعث اختلال پردازش شنوایی می شود؟

اغلب اوقات دلیل به وجود آمدن این اختلال مشخص نیست. با این حال شواهد نشان می دهد که مسمویت با سرب، ضربه به سر، تشنج و عفونت های مزمن گوش می تواند کودک را در معرض خطر قرار دهد.

اتاق توجه شنیداری

والدین چه کمکی می توانند بکنند؟

سیستم شنوایی کودکان تا حدودا ۱۴ سالگی به طور کامل رشد نمی کند. بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال پردازش شنوایی مهارت های گوش دادن را در طول زمان و با بالغ شدن سیستم شنوایی خود کسب می کنند.

هیچ درمان شناخته شده ای برای این مشکل وجود ندارد، اما با این حال کارهای مختلفی می توان انجام داد تا مسیر شنوایی بهبود یابد، این تمرینات اگر در سنین کودکی انجام شوند، بسیار اثربخش خواهند بود. بنابراین بهتر است کودکانی که دچار این اختلال هستند، مرتبا زیر نظر یک متخصص کاردرمانی و گفتاردرمانی و در محیطی مانند اتاق توجه شنیداری تمرین داده شوند.

استفاده از امکانات فیزیکی محیط جهت بهتر گوش دادن کودک می تواند مفید باشد.

کمک گرفتن از متخصصین مختلف برای کنترل علائم: به طور مثال بهتر است کودک با یک گفتاردرمانگر تمرین کند تا نقایص زبانی اش برطرف شود. علاوه بر این بهتر است از خدمات مشاوره نیز استفاده شود تا مشکلاتی مانند بیش فعالی و افسردگی نیز در کودک تشخیص داده شود.

یکی از رایج ترین امکانات برای این کودکان استفاده از میکروفون و هدفون برای مکالمه است. به طوری که در اتاق توجه شنیداری به کودک هدفون داده می شود و از طریق یک میکروفون با او صحبت می شود. بنابراین صداهای مزاحم کمتر می شوند و صدا با وضوح بیشتری به کودک می رسد.

متخصصین شنوایی سنجی نیز می توانند کمک بسیاری بکنند. کودکانی که به این مشکل دچار هستند اغلب ممکن است از لحاظ فیزیکی و غیر ادراکی نیز دچار مشکل باشند، بنابراین یک متخصص شنوایی سنجی در حل کردن این مشکل می تواند کمک شایانی بکند.

تمرینات در خانه

راهکارهای زیر می تواند به کودک شما در خانه کمک کند:

  • در صورت امکان در زمان صحبت با کودکتان، نویز پس زمینه را کاهش دهید. از فرزندتان بخواهید هنگام صخبت کردن با شما ارتابط چشمی برقرار کند. این موضوع به فرزند شما کمک می کند تا شکاف های شنیداری را از طریق بصری پر کند.
  • از تکنیک« تکه کردن» استفاده بکنید. به این معنی که با کلمات کمتر، و با استفاده از کلمات کلیدی، با فرزندتان صحبت کنید و دستورات کلامی ساده ای را به او بدهید.
  • واضح تر و با سرعت کمتری با او صحبت کنید. این بدان معنا نیست که باید بلندتر با او صحبت کنید. فقط کافیست ریتم صبحت کردن را آهسته تر کنید و کلمات را کامل و واضح بیان کنید.
  • زمانی که دستورات ساده ای به فرزندتان می دهید از او بخواهید تا دوباره آن ها را برای شما تکرار کند تا مطمئن شوید به درستی متوجه شده است.
  • اگر کودک در سنین بالاتری قرار دارد، استفاده از زیرنویس ها در هنگام دیدن فیلم و کارتون و یا حتی ویدیو های آموزشی می تواند مفید باشد.

مهم ترین نکته این است که به کودک خود یادآوری کنید چیزی برای خجالت وجود ندارد. به عنوان والدین باید صبور باشید. این موضوع برای فرزند شما نیز سخت خواهد بود. بنابراین باید خانه تبدیل به مکان امن او برای بروز احساساتش شود.

جمع بندی

همانطور که گفتیم درمان خاصی برای اختلال پردازش شنوایی وجود ندارد. از طرفی دیگر این موضوع می تواند زندگی او را به کلی تحت تاثیر قرار دهد. از ارتباطات اجتماعی گرفته تا یادگیری همگی تحت تاثیر قرار می گیرند. بنابراین بهتر است در سنین ابتدایی این موضوع تشخیص داده شود و درمان پیگیری شود. استفاده از کمک متخصصین این امر و لوازم مخصوص می تواند بسیار کمک کننده باشد. بنابراین بهتر است در همان ابتدا با استفاده از کمک یک گفتاردرمانگر و امکاناتی مانند اتاق توجه شنیداری، برنامه درمانی پیگیری شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *