ابتدای پاسداران ،خیابان نگارستان دوم (کاشیها)، خیابان مسجد جامع غدیر 
اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) یک اختلال عصبی رشدی پیچیده است که می تواند بر توانایی افراد برای عملکرد در بسیاری از جنبه های مختلف زندگی مانند مدرسه، محل کار و حتی در خانه تأثیر بگذارد.اگرچه ADHD می تواند چالش های قابل مشاهده ای در زندگی روزمره ایجاد کند، علائم adhd در کودکان و بزرگسالان متفاوت است و گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است.
بیش فعالی (ADHD) معمولاً در دوران نوجوانی در کودکان تشخیص داده می شود، میانگین سنی برای تشخیص بیش فعالی (ADHD) متوسط ۷ سال است اما امروزه با پیشرفت علم و تجربه در این زمینه میتوان در سنین پایین نیز به وجود بیش فعالی پی برد. بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است در اوایل زندگی علائمی از خود نشان داده باشند که نادیده گرفته شده است، که منجر به تشخیص دیرهنگام در مراحل بعدی زندگی می شود.
بدین منظور با دیدن علائمی که در این مقاله بیان شده است، حتما به مراکز تخصصی تشخیص و درمان بیش فعالی مراجعه کنید.
در زیر، به برخی از علائم ADHD در کودکان و بزرگسالان، و همچنین نکاتی برای زندگی با ADHD و جایی که میتوان از آنها حمایت و درمان کرد، صحبت خواهیم کرد.
علائم ADHD در کودکان
بیش فعالی (ADHD) در درجه اول علائم مربوط به بی توجهی، بیش فعالی- تکانشگری یا ترکیبی از هر دو را ایجاد می کند.
با بیش فعالی (ADHD)، ممکن است فردی که با آن درگیر است در توجه و سازماندهی با مشکل مواجه شود، بی قراری یا بی قراری بیش از حد، و مشکل در کنترل خود یا رفتارهای تکانشی باشد.که همگی اینها میتواند در بروز مشکلات فراوان نقش داشته باشد.
در کودکان یا کودکان نوپا مبتلا به بیش فعالی (ADHD)، این می تواند منجر به علائمی در خانه، مهدکودک یا مدرسه شود، مانند:
- مشکل تمرکز بر فعالیت ها و به راحتی پرت شدن
- توجه کم، هنگام بازی یا انجام تکالیف مدرسه
- بی قراری، تکان خوردن، یا در غیر این صورت با یک جا نشستن مشکل دارد
- به طور مداوم به حرکت یا دویدن مکرر به اطراف نیاز دارد
- درگیر شدن در فعالیت هایی با صدای بلند یا مخل
- زیاده روی در صحبت کردن و قطع حرف دیگران
علائم ADHD در نوجوانان
همانطور که کودکان مبتلا به ADHD بزرگتر می شوند، علائمی که تجربه می کنند ممکن است تغییر کند. در برخی موارد، علائم خاصی که در دوران کودکی مشاهده می‌شوند ممکن است در نوجوانی کمتر مشکل ساز شوند، در حالی که علائم جدید می‌توانند در میان مسئولیت‌های در حال تغییر که با افزایش سن همراه است، ظاهر شوند.
باید اینرا گفت که در صورت درمان بیش فعالی در کودکی در نوجوانی علائم تغییر میکنند و با ریشه دار شدن مشکلات کار را برای کودک سخت و سخت تر میکنند.برای همین با انجام بهترین کاردرمانی و گفتاردرمانی در بیش فعالی از کودکی مسیری هموارتر برای فرزند خود رقم بزنید.
در نوجوانان و نوجوانان مبتلا به ADHD، علائم دیگری که ممکن است ظاهر شوند عبارتند از:
- مشکل در تمرکز بر تکالیف مدرسه یا کارهای دیگر
- اشتباهات مکرر در حین انجام کار
- مشکل در اتمام کارها، به خصوص تکالیف مدرسه یا کارهای خانه
- مشکل با سازماندهی کار و مدیریت زمان
- فراموش کردن مکرر چیزها یا از دست دادن وسایل شخصی
- پرهیز مکرر از انجام وظایف ذهنی
- افزایش ناامیدی و حساسیت عاطفی را تجربه می کند
- مشکل در هدایت روابط اجتماعی و خانوادگی
- افزایش درگیری با والدین به دلیل علائم ADHD که زندگی خانگی را تحت تأثیر قرار می دهد
درک این نکته مهم است که در حالی که این علائم بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری می تواند گاهی اوقات باعث شود نوجوانان و نوجوانان مبتلا به این بیماری “نابالغ” به نظر برسند، اما آنها صرفاً بخشی از ADHD هستند و هیچ ارتباطی با سطح بلوغ کودک ندارند.
علائم ADHD در بزرگسالان
اگرچه اکثر افراد مبتلا به ADHD در دوران کودکی تشخیص داده می‌شوند، اما گاهی اوقات علائم و نشانه‌های این بیماری نادیده گرفته می‌شوند یا به اشتباه تفسیر می‌شوند.
اما تا زمانی که علائم برای فرد مبتلا تا قبل از ۱۲ سالگی تشخیص و درمان شود میتوان امید داشت مه در بزرگسالی زندگی بهتری در انتظار اوست.اما در صورت عدم تشخیص با مشکلات بیشتری در بزرگسالی مواجه میشود.
در بزرگسالان، علائم ADHD به دلیل مسئولیت‌های متفاوتی که ممکن است در بزرگسالی داشته باشد، میتواند متفاوت از علائم در نوجوانی یا کودکی ظاهر شود. طبق ادبیات، بزرگسالان تمایل دارند که این موارد را تجربه کنند:
- مشکلات در کالج یا کار
- مشکل در گذراندن کلاس ها یا تکمیل کار
- مشکلات مربوط به عزت نفس و بهزیستی روانی کلی
- مشکلات سوء مصرف مواد، به ویژه با الکل
- چالش های روابط با شرکا، خانواده یا همکاران
- تصادفات یا جراحات مکرر
علائم ADHD در زنان و دختران
در حالی که ADHD افراد را در هر سن و جنسیت تحت تاثیر قرار می دهد، منبع مورد اعتماد تحقیقات نشان می دهد که ADHD تقریباً چهار برابر بیشتر در مردان از زنان شایع است.که اینکار را برای تشخیص در زنان و دختران سخت تر میکند.
تفاوت در ADHD بین جنس و جنسیت فقط به میزان شیوع نیست. در واقع، ADHD می تواند در زنان متفاوت از مردان ظاهر شود، که می تواند به کاهش میزان تشخیص در زنان و دختران کمک کند.
مقاله اخیر منبع معتبر منتشر شده در BMC Psychiatry تحقیقات در مورد علائم مختلف، شرایط همزمان و سطح عملکرد در زنان مبتلا به ADHD را بررسی کرده است.
بر اساس این تحقیق، زنان اغلب ترکیبی از علائم بی توجهی و بیش فعالی تکانشی را تجربه می کنند که بسیاری از آنها نسبت به همتایان مرد خود شدت کمتری دارند، به خصوص در دسته بیش فعال- تکانشی.
سایر تفاوت های قابل توجه در ارائه ADHD در زنان و دختران عبارتند از:
- مشکلات شدیدتر با تغییرات خلقی و تنظیم عاطفی
- احتمال بیشتر مشکلات اجتماعی شدید، به ویژه با قلدری
- افزایش خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی (STIs) و بارداری به دلیل افزایش تعداد شرکای جنسی
- چالش های شدیدتر در حوزه های دانشگاهی و عزت نفس
- افزایش رفتارهای مورد استفاده برای جبران مشکلات در خانه، مدرسه یا محل کار
علاوه بر این، به نظر می رسد علائم ADHD با افزایش سن و در دوره های انتقال، مانند بلوغ و بزرگسالی، شدیدتر می شوند.
تغییرات هورمونی، مانند تغییراتی که با قاعدگی، بارداری یا یائسگی رخ می دهد، نیز می تواند باعث افزایش یا بدتر شدن علائم ADHD شود.
سایر عوامل موثر بر ADHD
هنگامی که به ارائه علائم ADHD نگاه می کنیم، به نظر می رسد سن بزرگترین عامل برای تفاوت در علائم بین افراد است. اما تفاوت های قومیتی و فرهنگی نیز می تواند نقش بسزایی در تشخیص و درمان این عارضه داشته باشد.
بر اساس تحقیقات، تفاوت در باورها، ارزش‌ها و حتی رویکردهای پزشکی میتواند بر نحوه مشاهده برخی رفتارها – که بسیاری از آنها نتیجه مستقیم ADHD هستند – تأثیر بگذارد.
در واقع، مطالعات مختلف نشان داده‌اند که کودکانی که توسط گروه‌های قومی به حاشیه رانده شده‌اند، کمتر تشخیص و درمان صحیح مورد نیاز برای ADHD خود را دریافت میکنند.
سایر عوامل فرهنگی که می توانند بر درک، تشخیص و درمان ADHD تأثیر بگذارند عبارتند از:
- عدم آگاهی از شرایط
- ترس از تمسخر واقع شدن اطراف به این وضعیت
- عدم اعتماد به نظام پزشکی
- کاهش توانایی تشخیص زمانی که علائم مشکل ساز هستند
- تفاوت در نحوه نگرش به رفتارهای خاص بین جنسیت ها
- موانع زبان برای غیر انگلیسی زبانان
- عدم دسترسی یا دسترسی محدود به خدمات بیمه یا مراقبت های بهداشتی
- فقدان متخصصین مراقبت های بهداشتی که از نظر فرهنگی دارای صلاحیت باشند
همه این عوامل می توانند در نحوه مشاهده علائم ADHD نقش داشته باشند و می توانند منجر به موانعی در تشخیص و درمان ADHD در جوامع به حاشیه رانده شده تاریخی شوند.
باید این امر را هم تبلیغ و بارها متذکر شد که با دیدن علائمی که به اختصار در این مقاله به آن اشاره شده است، بدون معطلی به بهترین متخصص تشخیص و درمان بیش فعالی مراجعه کرد و از درمانهای بروز(بهترین کاردرمانی و بهترین گفتاردرمانی و دارو درمانی) که میتواند بسیار کمک کننده باشد بهره گرفت.
شیوه زندگی با ADHD
بدون درمان، ADHD می تواند بهترین عملکرد فرد را در زندگی خانگی، محل کار یا مدرسه یا حتی در روابط خود دشوار کند.
اگر فکر می‌کنید که شما، فرزندتان یا یکی از نزدیکانتان علائم ADHD را نشان می‌دهد، با یک پزشک یا روانشناس تماس بگیرید تا در مورد تشخیص احتمالی سوال کنید و مسیر درمان را شروع کنید.
اگر تشخیص ADHD را دریافت کرده اید، ممکن است دریابید که گزینه های درمانی زیر می توانند علائم را کاهش دهند و به شما در عملکرد بهتر در زندگی روزمره کمک کنند:
کاردرمانی و گفتاردرمانی بیش فعالی: یکی از سودمندترین انواع درمان برای ADHD، به ویژه برای کودکان و نوجوانان است، زیرا به شناسایی افکار، احساسات و رفتارهایی که بیشترین تأثیر را دارند کمک می کند.
در کودکان کوچکتر مبتلا به ADHD، درمانهای رفتاری که توسط بهترین کاردمانان و گقتادرمانان بیش فعالی میتواند بر آموزش والدین، مدیریت کلاس درس و مداخلات همسالان متمرکز است، مؤثرترین درمان باشد.
در نوجوانان و بزرگسالان، نوعی رفتار درمانی به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) نیز می تواند مفید باشد.
به طور کلی بر اساس تحقیقات انجام شده توسط سازمانهای مربوط به زمینه بیماریهای روانشناختی با قطعیت میتوان گفت که کاردرمانی و گفتاردرمانی بهترین و موثرترین راهکار درمانی برای بیش فعالی میباشد.
زیرا بهترین مراکز کاردرمانی بیش فعالی با انجام روشهای مختلف در تمامی جهات کمک کننده عمل میکنند.
دارو. داروها را می توان به تنهایی یا همراه با رفتار درمانی برای کاهش علائم ADHD در کودکان و بزرگسالان استفاده کرد.
- طبق تحقیقات، روان‌گردان‌ها – که داروهایی هستند که فعالیت سیستم عصبی مرکزی را افزایش می‌دهند – اولین داروی ADHD هستند.
- سایر گزینه های دارویی غیرمحرک برای ADHD می تواند شامل برخی از داروهای فشار خون بالا، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان پریشی و تثبیت کننده های خلق و خو باشد.
تغییر سبک زندگی تغییرات سبک زندگی برای ADHD شامل استراتژی هایی است که می تواند به شما کمک کند بی توجهی، بیش فعالی و تکانشگری ناشی از این بیماری را برطرف کنید. در اینجا چند راه مفید برای ایجاد ساختار برای فرد در صورت داشتن ADHD آورده شده است:
- مهارت های مطالعه خود را به خوبی تنظیم کنید.
- تکنیک های سازمانی ایجاد کنید.
- اجرای استراتژی های مدیریت زمان
آخرین صحبت در مورد بیش فعالی
ADHD یک وضعیت عصبی رشدی است که باعث می شود فرد بی توجهی، بیش فعالی- تکانشگری یا ترکیبی از هر دو را تجربه کند.
در کودکان، علائم ADHD گاهی ممکن است توسط والدین و مراقبان اشتباه درک شود، در حالی که ADHD درمان نشده در بزرگسالان می تواند علائمی ایجاد کند که به طور قابل توجهی در عملکرد روزانه اختلال ایجاد می کند.
با مراجعه به بهترین مراکز تشخیص و درمان بیش فعالی مسیر هموار و بهتری را برای خود و فرزندتان رقم بزنید.
مراکز ما با داشتن بهترین تجهیزات و بهترین کاردرمانان در زمینه بیش فعالی به همراه بهترین متخصص کاردرمانی در ایران میتواند کمک بسیاری به شما کند .
با تشخیص و درمان مناسب، می توانید یاد بگیرید که علائم ADHD را مدیریت کنید و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشید.
برای درمان همین امروز مهم ترین روز میباشد پس با مراجعه به کلینیک توانبخشی از خدمات افراد متخصص و باتجربه بهره مند شوید.