تفاوت اوتیسم و آسپرگر

تفاوت اوتیسم و آسپرگر چیست؟

در بسیاری از موارد ممکن است بشنوید که بسیاری از افراد که درگیر سندروم آسپرگر میباشند با اختلال طیف اوتیسم اشتباه میگرند. زمانی که بتوانیم شباهت ها و تفاوت اوتیسم و آسپراگر را خوب درک کنیم، میتوانیم تشخیص های درست تر ودقیق تر را در مورد هر کدام از اختلال ها انجام دهیم.زیرا بسیاری از فاکتورهای آسپرگر میتواند در اوتیسم به عنوان زیر شاخه علائم اوتیسم باشد. از اینرو ارزش آنرا دارد که بدانیم آسپرگر چیست و چه علائمی دارد و در چه بخشهایی با اوتیسم شباهت های عمده ای دارد.

ادامه مقاله را مطالعه کنید تا در مورد هر یک از این اختلالات بیشتر بدانید.

درباره اختلال طیف اوتیسم (ASD)

همه کودکان اوتیستیک علائم یکسانی از اوتیسم را نشان نمی دهند یا این علائم را به یک میزان تجربه نمی کنند.به همین دلیل است که اوتیسم در یک طیف در نظر گرفته می شود. طیف گسترده ای از رفتارها و تجربیات وجود دارد که در زیر چتر تشخیص اوتیسم در نظر گرفته می شود.

در اینجا مروری کوتاه بر رفتارهایی است که ممکن است باعث تشخیص اوتیسم در فرد شود:

• تفاوت در پردازش تجربیات حسی، مانند لمس یا صدا، از کسانی که “عصبی” در نظر گرفته می شوند.
• تفاوت در سبک های یادگیری و رویکردهای حل مسئله، مانند یادگیری سریع موضوعات پیچیده یا دشوار، اما مشکل در تسلط بر وظایف فیزیکی یا نوبت دادن به مکالمه
• علایق ویژه عمیق و پایدار در موضوعات خاص
• حرکات یا رفتارهای تکراری (که گاهی اوقات به آن “تحریک” می گویند)، مانند تکان دادن دست یا تکان دادن به جلو و عقب
• میل شدید به حفظ برنامه های روزمره یا برقراری نظم، مانند پیروی از یک برنامه روزانه یا سازماندهی وسایل شخصی به روشی خاص
• مشکل در پردازش و ایجاد ارتباط کلامی یا غیرکلامی، مانند مشکل در بیان افکار با کلمات یا نمایش احساسات به بیرون
• مشکل در پردازش یا شرکت در زمینه‌های تعاملی اجتماعی عصبی، مانند احوالپرسی با کسی که به او سلام کرده است.

سندرم آسپرگر چیست؟

سندرم آسپرگر قبلاً یک شکل “خفیف” یا “با عملکرد بالا” از اوتیسم در نظر گرفته می شد. این بدان معناست که افرادی که تشخیص آسپرگر دریافت کرده‌اند، تمایل به تجربه رفتارهای اوتیسم دارند که اغلب تفاوت‌های حداقلی با رفتارهای افراد عصبی در نظر گرفته می‌شود.

آسپرگر اولین بار در سال ۱۹۹۴ در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) معرفی شد. این به این دلیل اتفاق افتاد که روان‌پزشک انگلیسی، لورنا وینگ، آثار هانس اسپرگر، پزشک اتریشی را ترجمه کرد و متوجه شد که تحقیقات او ویژگی‌های متمایزی را در کودکان اوتیستیک از کودکان دارای علائم خفیف‌تر پیدا کرده است.

معیارهای تشخیصی برای سندرم آسپرگر

در اینجا خلاصه‌ای از معیارهای تشخیصی Asperger’s Trusted Source از نسخه قبلی DSM آمده است (ممکن است بسیاری از آنها آشنا به نظر برسند):

• در برقراری ارتباط کلامی یا غیرکلامی مانند تماس چشمی یا کنایه مشکل دارد
• داشتن روابط اجتماعی کم با همسالان
• عدم علاقه به شرکت در فعالیت ها یا علایق با دیگران
• به تجارب اجتماعی یا عاطفی واکنش اندک یا بدون واکنش نشان می دهد
• داشتن علاقه مداوم به یک موضوع خاص یا موضوعات بسیار کمی
• پایبندی دقیق به رفتارهای معمول یا آیینی
• رفتارها یا حرکات تکراری
• علاقه شدید به جنبه های خاص اشیاء
• مشکل در حفظ روابط، شغل یا سایر جنبه های زندگی روزمره به دلیل این علائم ذکر شده قبلی
• عدم تأخیر در یادگیری زبان یا رشد شناختی که در سایر شرایط رشد عصبی مشابه وجود دارد

آسپرگر در خیلی از موارد با اوتیسم شباهت های عمده ای دارد، ولی نمیشود از تفادت هایی که نمایان هست به راحتی گذر کرد.

بهترین مراکز کاردرمانی ایران با ۱۸ سال سابقه در زمینه های مختلف کاردرمانی از انواع اختلالت ذهنی تا اختلالات جسمی حرکتی را دارا میباشد.و تمامی بخشهای درمانی از آخرین دانش روز و متدهای درمانی کارآمد استفاده میشود.ما در مراکز خود به همراه تیم درمانی متعهد و مجرب خود اماده خدمت رسانی به شما عزیزان هستیم.

بررسی تفاوت اوتیسم و آسپرگر

آسپرگر و اوتیسم دیگر تشخیص های جداگانه ای در نظر گرفته نمی شوند. افرادی که ممکن است قبلاً تشخیص آسپرگر را دریافت کرده باشند، اکنون تشخیص اوتیسم را دریافت می کنند.اما بسیاری از افرادی که قبل از تغییر معیارهای تشخیصی در سال ۲۰۱۳، مبتلا به آسپرگر تشخیص داده شده بودند، هنوز به عنوان “دارای آسپرگر” تلقی می شوند. و بسیاری از مردم آسپرگر را بخشی از هویت خود می دانند. این امر به ویژه با توجه به نگاهی است که هنوز در بسیاری از جوامع در سراسر جهان پیرامون تشخیص اوتیسم وجود دارد.

با این حال، تنها «تفاوت» واقعی بین این دو تشخیص این است که افراد مبتلا به آسپرگر ممکن است به عنوان نوروتیپیک، با علائم و نشانه‌های «خفیف» که ممکن است شبیه علائم اوتیسم باشند، زمان آسان‌تری برای «گذراندن» دارند.

آیا گزینه های درمانی برای آسپرگر و اوتیسم متفاوت است؟

 آنچه قبلاً به عنوان آسپرگر یا اوتیسم تشخیص داده میشد، یک بیماری پزشکی نیست که نیاز به “درمان” داشته باشد. افرادی که مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می شوند، «واگرای عصبی» در نظر گرفته می شوند. رفتارهای اوتیستیک آنچه از نظر اجتماعی معمول است در نظر گرفته نمی شود. اما این بدان معنا نیست که اوتیسم نشان می دهد که مشکلی در شما وجود دارد.

مهم‌ترین چیز این است که شما یا فردی در زندگی‌تان که مبتلا به اوتیسم است، بداند که توسط اطرافیانش مورد علاقه، پذیرفته شدن و حمایت است. همه افراد در جامعه اوتیسم موافق نیستند که افراد اوتیسمی نیازی به درمان پزشکی ندارند.

یک بحث مداوم بین کسانی که اوتیسم را یک منبع قابل اعتماد می دانند که به درمان پزشکی نیاز دارد (“مدل پزشکی”) و کسانی که “درمان” اوتیسم را در قالب تضمین حقوق ناتوانی، مانند شیوه های شغلی منصفانه و پوشش مراقبت های بهداشتی می بینند، وجود دارد.

اگر فکر می‌کنید شما یا یکی از نزدیکانتان برای رفتارهایی که به‌طور سنتی بخشی از تشخیص آسپرگر محسوب می‌شوند، به درمان نیاز دارید، در اینجا برخی از گزینه‌های درمانی برای منبع مطمئن Asperger آورده شده است:

• درمان روانشناختی، مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)
• داروهای اضطراب یا اختلال وسواس فکری اجباری (OCD)
• گفتار یا زبان درمانی
• اصلاح رژیم غذایی یا مکمل ها
• گزینه های درمانی تکمیلی، مانند ماساژ درمانی

کلام آخر

مهمترین چیز در اینجا این است که آسپرگر دیگر یک اصطلاح کاربردی نیست. علائمی که زمانی برای تشخیص آن استفاده می‌شد، بیشتر در تشخیص ASD تعلق دارند. و تشخیص اوتیسم به این معنا نیست که شما یا یکی از عزیزانتان «بیماری» دارید که باید «درمان» شود. آنچه که بسیار مهم است این است که خود یا هر فرد اوتیستیکی را که می شناسید دوست داشته باشید و بپذیرید.

یادگیری تفاوت های ظریف ASD می تواند به شما کمک کند تا درک کنید که تجربیات ASD تجربیات هر فرد است. هیچ اصطلاح واحدی برای همه مناسب نیست.

کلینیک توانبخشی ما بهترین مرکز تشخیص و درمان اوتیسم و آسپرگر و دیگر اختلالات ذهنی دیگراست که میتوان به جرات گفت از پیشگامان کاردرمانی در ایران بوده است.تمامی بخشهای مراکز با بروزترین تجهیزات کاردرمانی تجهیز شده است.تیم درمانی مشغول در مراکز ما همگی از تجربه کافی در زمینه کاردرمانی برخوردار هستند.