پارکینسون( اختلال عصبی که بر حرکت بدن تاثیر می‌گذارد)

بیماری پاکینسون یک اختلال پیشرونده عصبی است که عمدتاً سیستم حرکتی بدن را مختل می‌کند. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در بخش‌هایی از مغز به نام ماده سیاه که مسئول تولید دوپامین هستند، از بین می‌روند. دوپامین یک پیام‌رسان عصبی است که به کنترل حرکات بدن کمک می‌کند. علائم پارکینسون می‌تواند شامل لرزش، سفتی عضلات، کندی حرکت، عدم تعادل و مشکلات مربوط به وضعیت بدن باشد. افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار مشکلات شناختی، افسردگی، اضطراب و سایر علائم غیرحرکتی نیز شوند.

اگرچه درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند. این درمان‌ها شامل داروها، جراحی، فیزیوتراپی و کاردرمانی است. تحقیقات در مورد این بیماری همچنان ادامه دارد و دانشمندان در حال تلاش برای یافتن راه‌های درمان و پیشگیری از پارکینسون هستند.

علائم پنهان بیماری پارکینسون که نباید نادیده بگیرید(لرزش، سفتی و سکوت)

بیماری پاکینسون فراتر از لرزش دست‌ها است. این بیماری عصبی که بیشتر در افراد مسن رخ می‌دهد، طیف وسیعی از علائم را به وجود می‌آورد که می‌تواند زندگی فرد را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.

در این مقاله قصد داریم به بررسی علائم شایع و گاه پنهان بیماری پاکینسون بپردازیم تا در تشخیص زودهنگام و شروع درمان به موقع یاری‌گر شما باشیم.

1. لرزش:

• شایع‌ترین علامت پارکینسون، لرزش یا تِرِمور است. این لرزش معمولاً از یک دست یا پا شروع شده و در حالت استراحت بیشتر قابل توجه است.
• لرزش در پارکینسون می‌تواند در سایر قسمت‌های بدن مانند سر، فک، زبان و حتی پلک‌ها نیز رخ دهد.

2. سفتی عضلات:

• سفتی عضلات یا ریجیدیتی، علامتی شایع در پارکینسون است که می‌تواند باعث درد و محدود شدن دامنه حرکت در مفاصل و اندام‌ها شود.
• این سفتی ممکن است در عضلات صورت نیز وجود داشته باشد و به حالت چهره فرد ظاهری mask-like یا ماسک‌مانند بدهد.

3. کند شدن حرکات (برادی‌کینزی):

• افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است در انجام حرکاتی مانند راه رفتن، صحبت کردن یا نوشتن دچار کند شدن حرکات یا برادی‌کینزی شوند.
• این کندی در انجام حرکات می‌تواند ساده‌ترین فعالیت‌های روزمره را نیز به چالش بکشد.

4. عدم تعادل و اختلال در وضعیت بدن:

• اختلال در تعادل و وضعیت بدن یکی از علائم شایع پارکینسون است که می‌تواند منجر به زمین خوردن‌های مکرر شود.
• افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است در حفظ تعادل خود هنگام راه رفتن، چرخش یا حتی ایستادن دچار مشکل شوند.

5. تغییرات شناختی:

• • برخی از افراد مبتلا به پارکینسون در حافظه، قضاوت یا تمرکز خود دچار مشکل می‌شوند.

• این مشکلات شناختی می‌توانند شامل ضعف حافظه کوتاه‌مدت، دشواری در برنامه‌ریزی و حل مسئله و کندی در تفکر باشند.

6. علائم غیرحرکتی:

• بیماری پاکینسون علاوه بر علائم حرکتی، علائم دیگری را نیز به وجود می‌آورد که به آنها علائم غیرحرکتی گفته می‌شود.
• یبوست، مشکلات خواب، افسردگی، اضطراب و از دست دادن حس بویایی از جمله این علائم هستند.

تشخیص زودهنگام و شروع درمان به موقع نقش کلیدی در کنترل علائم بیماری پاکینسون و حفظ کیفیت زندگی افراد مبتلا دارد.

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان هر یک از علائم ذکر شده در این مقاله را تجربه می‌کنید، بهتر است در اسرع وقت به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

رازهای پنهان در پس پرده بیماری پارکینسون؟!

بیماری پاکینسون ، این غول بی‌رحم که بر حرکات بدن انسان چنگ می‌اندازد، علتی واحد و مشخص ندارد. گویی در تار و پود ژنتیک و محیط، رازهایی نهفته است که در هم تنیده شده و این بیماری را به وجود می‌آورند. سن، جنس و ژن‌ها در این میان نقش پررنگی دارند. سن بالا، مرد بودن و سابقه خانوادگی می‌توانند خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهند.

اما این تمام ماجرا نیست. سموم محیطی نیز در این میان بی‌گناه نیستند. آفت‌کش‌ها و حلال‌ها مانند خنجری پنهان، می‌توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند. با وجود اینکه درمان قطعی برای پارکینسون وجود ندارد، اما امید به بهبود همچنان زنده است. داروهایی مانند لوودوپا به جایگزینی دوپامین در مغز کمک می‌کنند و جراحی در برخی موارد می‌تواند ناجی باشد. فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز یار و یاور بیماران هستند و به آنها در انجام فعالیت‌های روزمره کمک می‌کنند. اما تحقیقات در مورد پارکینسون همچنان ادامه دارد. دانشمندان در تلاشند تا با رمزگشایی از ژن‌ها و عوامل محیطی، راه‌های درمان و پیشگیری از این بیماری را بیابند. به یاد داشته باشید:

• تشخیص زودهنگام نقش کلیدی در کنترل پارکینسون دارد.
• امید خود را از دست ندهید. روش‌های درمانی متعددی برای بهبود کیفیت زندگی شما وجود دارد.
• تحقیقات در حال پیشرفت است و در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد درمان‌های نوین برای این بیماری خواهیم بود.

 

نقش کلیدی کاردرمانگر در کمک به افراد مبتلا به پارکینسون

در اینجا، نقش کلیدی کاردرمانگر در کمک به افراد مبتلا به پارکینسون برای بازگشت به زندگی و بهبود کیفیت زندگی آنان را بررسی می‌کنیم.

کاردرمانگر به عنوان یک متخصص توانبخشی، با ارزیابی وضعیت بیمار و نیازهای او، برنامه‌ای فردی برای مدیریت علائم بیماری و افزایش استقلال بیمار طراحی می‌کند.

برخی از مهم‌ترین اقدامات کاردرمانگر در زمینه بیماری پاکینسون عبارتند از:

• آموزش جبران حرکات: کاردرمانگر به بیمار می‌آموزد که چگونه حرکات آهسته یا ناقص خود را با استفاده از استراتژی‌های جبرانی جبران کند.
• تقویت عضلات و دامنه حرکتی: تمرینات تقویتی و کششی برای افزایش قدرت عضلات، بهبود دامنه حرکتی مفاصل و کاهش سفتی عضلات تجویز می‌شود.
• آموزش حفظ تعادل و هماهنگی: تمرینات خاصی برای بهبود تعادل و هماهنگی بیمار ارائه می‌شود تا خطر سقوط کاهش یابد.
• تجویز وسایل کمکی: کاردرمانگر می‌تواند استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، واکر یا ویلچر را برای ایمنی و سهولت بیشتر در حرکت به بیمار آموزش دهد.
• اصلاح محیط: کاردرمانگر می‌تواند پیشنهاداتی برای ایجاد تغییرات در محیط زندگی یا محل کار بیمار ارائه دهد تا انجام فعالیت‌های روزمره برای او آسان‌تر شود.
• آموزش مهارت‌های شناختی: در صورت وجود مشکلات شناختی، کاردرمانگر می‌تواند به بیمار در تقویت مهارت‌هایی مانند حافظه، تمرکز و برنامه‌ریزی کمک کند.
• ارائه آموزش به خانواده و مراقبین: کاردرمانگر می‌تواند به خانواده و مراقبین بیمار آموزش دهد که چگونه از او به خوبی حمایت کنند و در انجام فعالیت‌های روزمره به او کمک کنند.

کار با کاردرمانگر می‌تواند به افراد مبتلا به پارکینسون در موارد زیر کمک کند:

• افزایش استقلال و اعتماد به نفس
• کاهش خطر سقوط و آسیب‌دیدگی
• بهبود کیفیت زندگی
• مدیریت علائم بیماری و حفظ عملکرد
• انجام فعالیت‌های روزمره با حداقل کمک از دیگران

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، مشورت با کاردرمانگر می‌تواند به شما در مدیریت این بیماری و بهبود کیفیت زندگی‌تان کمک کند.

آغاز به کار متخصص کاردرمانی

پس از تشخیص بیماری پارکینسون، مراجعه به یک مرکز کاردرمانی می‌تواند گامی مهم در جهت مدیریت علائم بیماری و بهبود کیفیت زندگی شما باشد. در جلسه اول ملاقات با کاردرمانگر، چه انتظاری باید داشته باشید؟

هدف از این جلسه:

• آشنایی کاردرمانگر با شما: کاردرمانگر در این جلسه سوالاتی در مورد شغل، خانه، خانواده، علایق، فعالیت‌های روزمره، دغدغه‌ها و اولویت‌های شما می‌پرسد.
• ارزیابی عملکرد شما: کاردرمانگر با مشاهده حرکات، تعادل و مهارت‌های شما در انجام فعالیت‌های روزمره، توانایی‌های شما را ارزیابی می‌کند.
• برنامه‌ریزی برای جلسات آینده: کاردرمانگر با توجه به اطلاعات جمع‌آوری شده، برنامه‌ای فردی برای جلسات آینده شما طراحی می‌کند.

نکاتی که باید در نظر داشته باشید:

• برنامه‌ریزی در یک جلسه انجام نمی‌شود: برنامه کاردرمانی به تدریج و در طول جلسات متعدد تکمیل می‌شود.
• حضور اعضای خانواده یا مراقبان: حضور اعضای خانواده یا مراقبان شما در جلسات می‌تواند به کاردرمانگر در درک بهتر نیازهای شما و ارائه برنامه‌ای موثرتر کمک کند.
• محل برگزاری جلسات: جلسات کاردرمانی می‌تواند در مرکز کاردرمانی، خانه شما یا محل کار شما برگزار شود. در صورت نیاز به انجام تغییراتی در محیط زندگی یا کار شما، کاردرمانگر ممکن است از شما بخواهد که یک جلسه در محل مورد نظر برگزار شود.

در این جلسه چه اتفاقی می‌افتد؟

1. معرفی و خوشامدگویی: کاردرمانگر خود را معرفی می‌کند و در مورد سابقه کار و تخصص خود توضیح می‌دهد.
2. پرسش و پاسخ: کاردرمانگر سوالاتی در مورد شغل، خانه، خانواده، علایق، فعالیت‌های روزمره، دغدغه‌ها و اولویت‌های شما می‌پرسد. سعی کنید به تمام سوالات با دقت و صداقت پاسخ دهید.
3. ارزیابی: کاردرمانگر از شما می‌خواهد که چند فعالیت روزمره را انجام دهید. او حرکات، تعادل و مهارت‌های شما را مشاهده می‌کند تا توانایی‌های شما را به خوبی ارزیابی کند.
4. برنامه‌ریزی: کاردرمانگر با توجه به اطلاعات جمع‌آوری شده، اهداف و برنامه‌ای فردی برای جلسات آینده شما طراحی می‌کند. در این برنامه فعالیت‌هایی که باید انجام دهید، تعداد جلسات و مدت زمان هر جلسه مشخص می‌شود.
5. پاسخ به سوالات: در پایان جلسه، فرصتی برای شما وجود دارد تا سوالات خود را از کاردرمانگر بپرسید.

 

جلسات بعدی کاردرمانی:

در جلسات بعدی کاردرمانی، شما با انجام تمرینات و فعالیت‌های مختلف به تقویت عضلات، بهبود تعادل، افزایش دامنه حرکتی مفاصل، ارتقای مهارت‌های شناختی و یادگیری استراتژی‌های جبرانی برای مدیریت علائم بیماری می‌پردازید. کاردرمانگر به شما آموزش استفاده از وسایل کمکی مانند عصا، واکر یا ویلچر را می دهد تا ایمنی و سهولت حرکت شما بیشتر شود. همچنین ممکن است تغییراتی در محیط زندگی یا کار شما پیشنهاد دهد تا انجام فعالیت‌های روزمره برای شما آسان‌تر شود.

نقش خانواده و مراقبان:

حمایت خانواده و مراقبان نقش بسیار مهمی در موفقیت برنامه کاردرمانی شما دارد. کاردرمانگر ممکن است از خانواده و مراقبان شما بخواهد که در جلسات حضور داشته باشند تا با برنامه شما آشنا شوند و در انجام آن به شما کمک کنند. همچنین ممکن است آموزش‌هایی به آنها ارائه دهد تا بتوانند به خوبی از شما حمایت کنند و در انجام فعالیت‌های روزمره به شما کمک کنند.

به یاد داشته باشید:

• کاردرمانگر راهنمای شما در مسیر مدیریت بیماری پاکینسون و بهبود کیفیت زندگی شما است.
• ارتباط صادقانه و مستمر با کاردرمانگر نقش کلیدی در موفقیت برنامه کاردرمانی شما دارد.
• با انگیزه و پشتکار می‌توانید بر بیماری پاکینسون غلبه کنید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.

با قدرت در برابر پارکینسون بایستید(حفظ شغل با کاردرمانی)

تشخیص بیماری پاکینسون می‌تواند چالش‌های زیادی را به همراه داشته باشد، از جمله نگرانی در مورد حفظ شغل و ادامه فعالیت‌های اقتصادی. اما ناامید نشوید! خبر خوب این است که با کمک کاردرمانی، می‌توانید بر این چالش‌ها غلبه کرده و همچنان در مسیر شغلی خود بدرخشید.

 

کاردرمانگر، مانند یک همراه دلسوز و متخصص، در کنار شما خواهد بود تا با ارائه راهکارهای مناسب، شرایط را برای حفظ شغل و استقلال شما در محیط کار فراهم کند. در این مسیر، کاردرمانگر با انجام اقداماتی مانند موارد زیر به شما یاری می‌رساند:

• ارزیابی دقیق: کاردرمانگر با بررسی وظایف شغلی، محیط کار و توانایی‌های شما، نقاط قوت و ضعف شما را در محیط کار شناسایی می‌کند.
• مهارت‌های جبرانی: کاردرمانگر به شما استراتژی‌هایی برای جبران علائم بیماری مانند لرزش، سفتی عضلات و کند شدن حرکات در محیط کار آموزش می‌دهد.
• تنظیم محیط کار: کاردرمانگر با ارائه پیشنهاداتی به کارفرما و مسئولین محیط کار، شرایط را برای ایمنی و سهولت بیشتر کار شما فراهم می‌کند. این تغییرات می‌توانند شامل استفاده از وسایل کمکی، تنظیم محل کار و تغییر برخی از وظایف شغلی باشند.
• ارتباط و هماهنگی: کاردرمانگر می‌تواند با کارفرما و همکاران شما صحبت کند و آنها را در مورد بیماری پاکینسون و نیازهای شما آگاه کند. این کار به ایجاد محیطی حمایتی و درک بیشتر از وضعیت شما در محیط کار کمک می‌کند.

با کمک کاردرمانی، شما می‌توانید:

• استقلال و اعتماد به نفس خود را در محیط کار حفظ کنید.
• اضطراب و افسردگی ناشی از بیماری را کاهش دهید.
• سلامت ذهنی و جسمی خود را ارتقا ببخشید.
• بار مالی را از دوش خانواده و جامعه بردارید.

به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید. میلیون‌ها نفر در سراسر جهان با پارکینسون زندگی می‌کنند و با کمک کاردرمانی و حمایت اطرافیان توانسته‌اند بر این بیماری غلبه کرده و به فعالیت‌های شغلی و زندگی معمول خود ادامه دهند. پس با قدرت و اراده‌ای قوی در برابر پارکینسون بایستید و با کمک کاردرمانی، مسیر شغلی خود را به سوی موفقیت ادامه دهید.

سوالات متداول  در مورد کاردرمانی در افراد مبتلا به پارکینسون

1. کاردرمانی در پارکینسون چه کمکی به بیمار می‌کند؟
   کاردرمانی در پارکینسون به بیماران کمک می‌کند تا علائم بیماری را مدیریت کرده و استقلال و کیفیت زندگی خود را حفظ یا ارتقا دهند.
2. جلسات کاردرمانی برای بیماران مبتلا به پارکینسون چگونه است؟
   جلسات کاردرمانی برای هر بیمار به طور جداگانه و با توجه به نیازها و توانایی‌های او طراحی می‌شود. در طول جلسات، کاردرمانگر با بیمار صحبت می‌کند، او را معاینه می‌کند و فعالیت‌های مختلفی را برای ارزیابی توانایی‌های او انجام می‌دهد. سپس، کاردرمانگر برنامه‌ای را برای بیمار تدوین می‌کند که شامل تمرینات، آموزش‌ها و استراتژی‌های مختلف برای مدیریت علائم بیماری و بهبود عملکرد بیمار است.
3. چه کسانی می‌توانند از کاردرمانی در پارکینسون بهره‌مند شوند؟
   همه افراد مبتلا به پارکینسون می‌توانند از کاردرمانی بهره‌مند شوند. کاردرمانی برای افراد در هر سنی و با هر مرحله‌ای از بیماری مفید است. حتی اگر علائم بیماری خفیف باشد، کاردرمانی می‌تواند به شما در حفظ استقلال و کیفیت زندگی‌تان کمک کند.
4. کاردرمانی را باید از چه زمانی شروع کرد؟
   هرچه زودتر کاردرمانی را شروع کنید، بهتر است. شروع زودهنگام کاردرمانی می‌تواند به شما در جلوگیری از ناتوانی و حفظ استقلال‌تان کمک کند.
5. هزینه کاردرمانی چقدر است؟
   هزینه کاردرمانی به عوامل مختلفی مانند محل زندگی، نوع بیمه و تعداد جلسات مورد نیاز بستگی دارد. بسیاری از شرکت‌های بیمه بخشی از هزینه‌های کاردرمانی را پوشش می‌دهند.
6. برای یافتن کاردرمانگر مناسب چه باید کرد؟
   می‌توانید از پزشک خود یا سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای معرفی یک کاردرمانگر مناسب در منطقه خود سوال کنید.