چرا کاردرمانگران با کودکان اتیسم کار می کنند؟

کاردرمانگران با کودکان و بزرگسالان اوتیستیک کار می کنند تا به آنها کمک کنند تا فعالیت های روزمره زندگی را بهتر انجام دهند. کاردرمانی یکی از سه روش درمانی رایج در محیط کلینیک (همراه با گفتار درمانی و رفتار درمانی) است. کاردرمانگران ممکن است در جهت طیف وسیعی از اهداف، از دستخط بهتر گرفته تا مهارت های بازی تا یکپارچگی حسی، کار کنند.

کاردرمانگر کیست؟

کاردرمانگران مراکز ما افرادی هستند که مدرک کارشناسی ارشد را گذرانده و مجوز فعالیت دریافت کرده اند. آنها طیف گسترده ای از مهارت ها را دارند و ممکن است در هر محیطی کار کنند – از بیمارستان یا کلینیک گرفته تا مدرسه، خانه یا محیط اجتماعی.

در مراکز ما تمامی کاردرمانان از سابقه و مهارت بالایی برخوردار میباشند و آماده خدمت رسانی در تمامی حوزه های کاردرمانی و تخصصی اوتیسم هستند.

تمرکز کلی آنها بر بهبود توانایی مشتری برای شرکت در فعالیت های روزمره است، اما این فعالیت ها ممکن است شامل هر چیزی از کارهای عادی روزمره گرفته تا بازی و مسواک زدن و یا کمک در تکالیف مدرسه باشد.

چرا کاردرمانگران با کودکان اوتیسم کار می کنند؟

کاردرمانگران اغلب با کودکانی کار می کنند که مشکلات جسمی ناشی از اختلالاتی مانند فلج مغزی یا آسیب مغزی تروماتیک دارند. کودکان اوتیستیک ممکن است ناتوانی جسمی عمده ای نداشته باشند، اما بسیاری از آنها با چالش های خاصی دست و پنجه نرم می کنند، از جمله:

• توان حرکتی پایین (عضلات ضعیف)
• اختلال عملکرد حسی (پاسخ بیش از حد یا خیلی کم به لمس، صدا، نور، بو یا مزه)
• مشکل در برنامه ریزی حرکتی (عدم هماهنگی)
• فقدان مهارت های تقلیدی که به کودکان عصبی کمک می کند تا مهارت های بازی و مهارت های زندگی روزمره را بیاموزند.
• فقدان مهارت های اجتماعی که به کودکان عصبی کمک می کند یاد بگیرند که چگونه در یک محیط گروهی در فعالیت های بدنی شرکت کنند

همه این چالش‌ها را می‌توان از طریق اشکال مختلف کاردرمانی برطرف کرد. کاردرمانگرانی که با کودکان اوتیستیک کار می کنند ممکن است در (به عنوان مثال) بازی درمانی، دست خط درمانی، درمان یکپارچگی حسی، درمان مهارت های اجتماعی یا حتی رفتار درمانی تخصص داشته باشند.

چگونه کاردرمانگران برنامه های درمانی را تدوین می کنند؟

از آنجایی که هر کودک متفاوت است، کاردرمانگرانی که با کودکان اوتیستیک کار می کنند، برنامه های فردی را برای برآوردن نیازهای هر کودک طراحی می کنند. توجه به این نکته مهم است که کاردرمانگرانی که در مدارس کار می کنند باید بر نیازهای شناسایی شده از طریق برنامه آموزشی فردی کودک تمرکز کنند در حالی که درمانگرانی که در منزل یا کلینیک کار می کنند طیف وسیع تری از گزینه ها را دارند.

به طور معمول، کاردرمانگران برای تعیین نیازهای حمایتی کودک از آزمون ها و ارزیابی های به خوبی تثبیت شده استفاده می کنند. یکی از این تست ها چک لیست اصلاح شده برای اوتیسم در کودکان نوپا (M-CHAT) است. دیگران عبارتند از:

• ارزیابی عملکرد مدرسه (SFA)
• ارزیابی کودکان از مشارکت و لذت/ اولویت فعالیت های کودکان (CAPE/PAC)
• ارزیابی عادات زندگی (Life-H) – کودکان
• باتری ارزیابی حرکت برای کودکان – ویرایش دوم (Movement ABC2)
• تست مهارت حرکتی Bruininks-Oseretsky، ویرایش دوم (BOT-2)
• اندازه گیری پردازش حسی
• نمایه حسی همراه مدرسه
• تست یکپارچگی حسی و پراکسیس (SIPT)

علاوه بر آزمایش، کاردرمانگران اغلب کودکان را در طیف وسیعی از محیط‌ها مشاهده می‌کنند تا ببینند تا چه حد می‌توانند وظایف زندگی روزمره را به خوبی انجام دهند. برای مثال، آنها ممکن است تماشا کنند تا ببینند آیا کودک می‌تواند کت بپوشد و دکمه‌هایش را بپوشد، در یک دفترچه بنویسد، در زمین بازی مناسب بازی کند، با قیچی برش دهد یا در یک فعالیت گروهی شرکت کند. آنها همچنین ممکن است تماشا کنند تا ببینند آیا ورودی‌های حسی خاص مانند نورهای فلورسنت، زنگ‌ها یا بوهای تند برای کودک مشکل ایجاد می‌کنند یا خیر.

نحوه کار کاردرمانگران با کودکان اوتیستیک

به طور معمول، کاردرمانگران در کلینیک و منزل با کودکان اوتیستیک کار می کنند. آنها ممکن است در انجام کارهای روزمره و یادگیری در نوشتن و خواندن و مهارتهای اجتماعی کار کنند. کلینیک فوق تخصص اتیسم ما دارای “اتاق های حسی” هستند که در آن کودکان می توانند با تاب های داخلی، توپ ها، ترامپولین ها و سایر تجهیزات ارتباط برقرار کنند. در موارد دیگر، درمانگر ممکن است توپ های ورزشی، طناب های پرش و سایر تجهیزات را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، درمانگران ممکن است:

• از تکنیک هایی برای کمک به تقویت دست ها یا پاهای کودک استفاده کنند.
• ابزارهایی مانند جلیقه وزن دار یا مداد بزرگ را برای بهبود تمرکز و آسانتر کردن برخی کارها فراهم کنند.
• با کودک در محیط های معمولی مدرسه مانند استراحت، باشگاه، کلاس هنر یا کلاس موسیقی کار کنند.

در برخی موارد، به ویژه در مورد کودکان بسیار کوچک، درمانگران به خانه کودک می آیند. آنها حتی ممکن است مستقیماً با والدین کار کنند و به والدین نشان دهند که چگونه مداخله درمانی را حتی زمانی که درمانگر حضور ندارد ادامه دهند.

نقش درمان یکپارچگی حسی

قبل از سال ۲۰۱۳، کاردرمانی معمولاً به کودکان اوتیسم ارائه می شد، اما اختلال عملکرد حسی بخشی از معیارهای اختلال طیف اوتیسم (ASD) نبود. در سال ۲۰۱۳، با انتشار DSM-5، معیارهای جدیدی ایجاد شد و مسائل حسی به لیست صفات اوتیسم اضافه شد.

که مراکز کاردرمانی تخصصی ما در دوشعبه شرق و غرب تهران از پیشگامان کاردرمانی حسی در ایران میباشد. و سالیان زیادی در ارائه کادرمانی حسی تجربه و دانش کافی را اندوخته هست و آماده خدمت رسانی به شما عزیزان میباشد.

فهرست مسائل حسی اکنون شامل واکنش بیش از حد یا کم واکنش به محرک ها (نورها، صداها، مزه ها، لمس، و غیره) یا علایق غیرعادی به محرک ها (خیره شدن به نورها، چرخاندن اشیاء و غیره) است. این تغییر به این دلیل بود که اکثر افراد اوتیستیک، از جمله آنهایی که نیازهای حمایتی کمی دارند، واکنش‌های شدیدی نسبت به ورودی‌های حسی دارند و/یا تمایل دارند.

تا زمان تغییر در معیارها، حوزه درمان یکپارچگی حسی (شکلی از کاردرمانی) برای پذیرش عمومی توسط جامعه بالینی بزرگتر مبارزه می کرد. امروزه، این روش درمانی پذیرفته‌شده‌تر است و ممکن است حتی توسط کاردرمانگرانی که به‌طور خاص به‌عنوان متخصص ادغام حسی آموزش ندیده‌اند، ارائه شود.

درمان یکپارچگی حسی از طیف وسیعی از تکنیک‌ها مانند تاب خوردن، مسواک زدن، پریدن، هل دادن، فشردن، غلت زدن و قرار گرفتن در معرض صداهای انتخابی استفاده می‌کند تا به کودکان (و بزرگسالان) با مشکلات پردازش حسی کمک کند تا واکنش بیش از حد خود را به (یا نیاز به آن) کاهش دهند. احساس فیزیکی شدید

طبق گفته موسسه STAR (یکی از مهمترین مراکز تحقیقات و درمان یکپارچگی حسی): “اختلال پردازش حسی یا SPD (که در اصل اختلال عملکرد یکپارچگی حسی نامیده می شود) یک اختلال عصبی است که در آن اطلاعات حسی که فرد درک می کند منجر به پاسخ های غیر طبیعی می شود.

نقش کاردرمانی در محیط های اجتماعی

کاردرمانگران لزوماً در زمینه مهارت‌های اجتماعی آموزش دیده‌اند، اما بسیاری از کاردرمانگران از یک رویکرد چند رشته‌ای استفاده می‌کنند که کاردرمانی را با سایر ابزارهای سنتی و نوآورانه آموزش اجتماعی ترکیب می‌کند. مثلا:

کاردرمانگران ممکن است بر روی آگاهی و هماهنگی فضایی در زمینه یک فعالیت زمین بازی مانند تاب خوردن، بازی گرفتن، یا بالا رفتن کار کنند. این امکان را برای کاردرمانگر فراهم می کند تا همزمان بر روی مهارت های فیزیکی و عاطفی/شناختی کار کند.

کاردرمانگران مدت‌هاست که به دنبال آموزش در Floortime بوده‌اند، یک تکنیک درمانی اجتماعی/عاطفی که توسط روان‌شناس استنلی گرینسپن ابداع شده است. Floortime شامل تکنیک‌های حسی است که با کاردرمانی سنتی مرتبط است.

کاردرمانگران ممکن است از برخی از تکنیک های مشابه درمانگران تفریحی استفاده کنند و با مشتریان خود برای شرکت در فعالیت هایی مانند برنامه های کمپ تابستانی، شنا، ورزش های گروهی و دوچرخه سواری کار کنند.

کاردرمانی برای بزرگسالان اوتیسم

بسیاری از بزرگسالان اوتیسم کاردرمانی دریافت می کنند. برای برخی، کاردرمانی ابزاری برای ایجاد مهارت‌های زندگی روزمره مانند آشپزی، تمیز کردن، لباس پوشیدن، تا کردن و غیره است. برای برخی دیگر، ابزاری برای مدیریت استرس، ایجاد استقامت فیزیکی یا افزایش مهارت‌های تفریحی است.

پیدا کردن یک کاردرمانگر

اکثر کودکان اوتیستیک از طریق مداخله زودهنگام یا مدرسه واجد شرایط کاردرمانی رایگان هستند. درمانگران و درمان ارائه شده ممکن است در سطح و/یا مقداری که والدین ترجیح می دهند باشند یا نباشند. اگر اینطور باشد، بیمه اغلب حداقل سطحی از درمان خصوصی را پشتیبانی می کند.

برای یافتن یک کاردرمانگر خصوصی، بهتر است با توصیه هایی از مدرسه محلی خود، سایر والدین کودکان اوتیستیک یا بخش محلی انجمن اوتیسم شروع کنید. همچنین می توانید از طریق پایگاه داده متخصصان کاردرمانی دارای مجوز از طریق وب سایت انجمن کاردرمانی آمریکا جستجو کنید.

خلاصه

هنگام جستجو یا ارزیابی کاردرمانگران، تعیین اینکه آیا درمانگر تجربه و آموزش کار با افراد اوتیستیک را دارد یا خیر، مهم است. اوتیسم با سایر اختلالات رشدی کاملاً متفاوت است و بسیار مهم است که درمانگر کودک شما را درک کند و بتواند به خوبی با او ارتباط برقرار کند.

در بسیاری از موارد، یک درمانگر آموزش دیده و دارای مجوز یک برنامه کاردرمانی راه اندازی می کند و سپس کار روزانه را به یک متخصص فراحرفه ای واگذار می کند. در حالی که یک درمانگر دارای مجوز می‌تواند و باید اهدافی را تعیین کند و رویکردهای درمانی مناسبی را انتخاب کند، بسیاری از متخصصان فراحرفه‌ای بیش از این توانایی دارند که با کودکان اوتیستیک به خوبی کار کنند.