گفتاردرمانی در اوتیسم

گفتار درمانی در اوتیسم از درمان هایی است که در افراد مبتلا به اوتیسم مورد نیاز است؛ این نیاز باعث شده است تا اهمیت انتخاب بهترین مرکز گفتار درمانی و بهترین گفتار درمانی در تهران برای این بیماران دو چندان شود. آیا به دنبال گفتار درمان خوب و بهترین گفتار درمان هستید؟! در این مقاله اطلاعات خوبی کسب خواهید کرد.

اختلال طیف اوتیسم چیست؟

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی رشدی است که بر توانایی فرد در ارتباط با دیگران و درک جهان تأثیر می گذارد. این معمولاً در این اختلال دیده می‌ شود که چگونه افراد مبتلا به ASD در موقعیت‌های اجتماعی، برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند و ممکن است علایق یا رفتارهای متفاوتی داشته باشند.

به عنوان مثال، تثبیت شدن با یک موضوع خاص مورد علاقه(انجام دادن رفتارهای پرتکرار و کلیشه ای)، یا اینکه پذیرش تغییرات جزئی در آنها چالش برانگیز است. عدم ثبات رفتاری در محیط های تازه . برخی از افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است مشکلات فکری یا حسی نیز داشته باشند.

در حال حاضر، هیچ دلیل شناخته شده ای برای ASD وجود ندارد. آنچه می دانیم این است که پیوندهای ژنتیکی برای اوتیسم (ASD) و سایر عوامل خطر موثر وجود دارد.

همانطور که از نامش پیداست، اوتیسم (ASD) درجات مختلفی از اختلال را دارد، از افرادی که قادر به برقراری مکالمه هستند اما در محیط های اجتماعی با چالش هایی روبرو هستند تا افرادی که ممکن است برای برقراری ارتباط با دیگران به کمک یادگیری نیاز داشته باشند.

جهت مشاوره و دریافت نوبت با شماره های زیر تماس بگیرید.

۰۹۰۱۱۱۲۲۵۲۲

۰۹۰۲۲۸۶۰۹۳۶

گفتاردرمانی و اختلال طیف اوتیسم چگونه بر ارتباطات تاثیر می گذارد؟

ارتباط تبادل افکار، عقاید و احساسات با یکدیگر است. راه‌های گفتاری و ناگفته‌ای برای برقراری ارتباط وجود دارد، مانند استفاده از کلماتمان برای گفتن روزمان به کسی، یا نگاه کردن به کسی و خم کردن ابروها برای بیان تعجب در یک مکالمه.

در افراد مبتلا به اوتیسم (ASD)، پایه های ارتباط به طور متفاوتی توسعه می یابد. اغلب با حرکات نامعلوم و کلمات نامفهوم شروع به ارتباط میکنند.و به مرور زمان دچار خودفرورفتگی شده و علاقه ای به ایجاد ارتباط نشان نمیدهد.نقش گفتاردرمان خوب در این است که با شناسایی ضعفها و استفاده از تجهیزات و بازیها و تکنیکهای درست گفتاردرمانی کودک اوتیسم را به سمت ارتباط بیشتر و بیان احساسات و تماس چشمی و عدم خودفرورفتگی رهنمود کند.

مهارت های اساسی ارتباط – توجه مشترک (توانایی تمرکز و هدایت توجه بر روی یک چیز با شخص دیگری)، ارجاع اجتماعی (مشاهده پاسخ درست به افراد در موقعیتهای مختلف و عکس العمل درست به درخواستها) و تماس چشمی در برقراری ارتباط و… میباشد.

هنگامی که ، یک فرد مبتلا به اوتیسم (ASD) به سختی متوجه حرفها و عملکردهای دیگران میشود و نمیتواند توجه و تمرکز خود را معطف به شخص یا چیز دیگری کند. آنها فرصت های برقراری ارتباط با دیگران را از دست می دهند و از این رو ممکن است نتوانند به راحتی حرف دیگران را بفهمند، یا قادر به رمزگشایی معنای زبان بدن و رفتار غیرکلامی دیگران نباشند.

برخی از مشکلات ارتباطی در افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم چیست؟

مشکلات ارتباطی در افراد مبتلا به ASD در طول عمر متفاوت است. هر فرد مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است با انواع مختلفی از مشکلات ارتباطی با توجه به ویژگیهای منحصر به فرد خود بروز کند، بنابراین ارزیابی با یک متخصص گفتاردرمانی خوب برای تعیین نوع مشکلات ارتباطی که فرد ممکن است به کمک نیاز داشته باشد، مهم است. بهترین گفتاردرمانان اولین اقدام خود را بر یک ارزیابی خوب و دقیق پایه ریزی میکنند. در زیر چند نمونه (اما نه جامع) از برخی از مسائلی که ممکن است بر ارتباطات افراد مبتلا به اوتیسم (ASD)، از کودک نوپا تا بزرگسالی، تأثیر بگذارد، آورده شده است.

برای کودکان نوپا، برخی از مشکلات ارتباطی که افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است با آن مواجه شوند عبارتند از:

• عدم استفاده از ژست ها
• استفاده از یک شخص به عنوان ابزار، به عنوان مثال، استفاده از دست کسی برای باز کردن یک شیشه
• ارتباط چشمی ضعیف
• عدم علاقه به دیگران، از جمله خانواده
• عدم استفاده از کلمات، استفاده از صداهای کمی
• پیروی نکردن از دستورالعمل های ساده مانند “بنشین”

برای کودکان پیش دبستانی، برخی از مشکلات ارتباطی که ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) با آن مواجه شوند عبارتند از:

• نادیده گرفتن دیگران در اطرافشان
• عدم توانایی در بازی ساختگی، به عنوان مثال، تظاهر به خوردن غذای نامرئی با قاشق.
• در معاشرت با کودکان دیگر، بازی کردن با هم مشکل دارند
• ناتوانی یا بی علاقه بودن برای بازگویی وقایع گذشته
• داشتن مشکلاتی در استفاده از زبان، مانند استفاده از «من» برای «تو» و بالعکس، برای مثال، گفتن «شما بستنی می‌خوری» زمانی که او بستنی را می‌خورد.
• پاسخ ندادن به دیگران در مکالمات یا فقط پاسخ دادن سطحی، مانند توقف مکالمه پس از پاسخ دادن به یک سوال و ادامه ندادن موضوع

در کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان، برخی از مشکلات ارتباطی که افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است با آن مواجه شوند عبارتند از:

• اختلال در مهارت‌های اجتماعی، مانند شروع موضوعات گفتگوی ناخوشایند، گفتن چیزهایی که ممکن است دیگران را آزرده خاطر کند، نزدیکی بیش از حد به دیگران در حین صحبت کردن با آنها
• اجتناب از تماس چشمی
• ناتوانی در ایجاد و حفظ روابط با دیگران
• یکی از ویژگی های اوتیسم (ASD) مهارت های ارتباطی ضعیف است. یک گفتاردرمانگر می تواند به مراقبان در توسعه مهارت های کمک به عزیزان مبتلا به اوتیسم (ASD) کمک کرده و از آنها حمایت کند.

گفتاردرمانی چگونه به افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم کمک می کند؟

برای ASD، تیمی از متخصصان در تخصص‌های مختلف معمولاً در ارزیابی و مدیریت این وضعیت مشارکت دارند. این معمولاً شامل  بهترین پزشکان، بهترین کاردرمانان، بهترین گفتاردرمانان ، و سایر تخصص های مرتبط در صورت لزوم، مانند فیزیوتراپیست می شود.

گفتاردرمانان نقش مهمی در کمک به فرد مبتلا به اوتیسم (ASD) دارند تا توانایی های ارتباطی خود را به حداکثر برسانند و به پتانسیل کامل خود دست یابند. برای درک بیشتر در مورد گفتاردرمانی، می توانید مقاله ما در مورد  بهترین گفتاردرمانی در اوتیسم را در اینجا مشاهده کنید.

گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) از رویکردهای مختلفی برای درمان استفاده می کند. گفتاردرمان ابتدا یک ارزیابی جامع انجام می دهد، قبل از طراحی یک برنامه درمانی شخصی مناسب برای فرد.

گفتاردرمانی برای کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم

برای کودکان کوچک‌تر مبتلا به اوتیسم (ASD)، درمان ممکن است بر بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی متمرکز شود که از مهارت‌های پیش‌نیاز ارتباط مانند توجه مشترک و تماس چشمی همانطور که در بالا ذکر شد شروع می‌شود.

همانطور که یک کودک قبل از یادگیری راه رفتن باید ابتدا ایستادن را بیاموزد، گفتاردرمانی خوب نیز بر روی این مهارت های پیش نیاز برای ایجاد پایه های ارتباط تمرکز می کند. برای والدین و مراقبانی که اغلب به شدت درگیر هستند و در ایجاد ارتباط با کودک دچار مشکل شده اند بهترین گفتاردرمانی ممکن است این باشد از بازی و تعامل به عنوان وسیله ای برای کمک به کودک مبتلا به اوتیسم (ASD) استفاده کند.

یک گفتاردرمان خوب با داشتن برنامه درست و مدون که با هماهنگی بهترین متخصص گفتاردرمانی تدوین شده است خود را آماده برخورد با انواع بازخوردها که میشود از کودک انتظار داشت میکند.بهترین مرکز گفتاردرمانی به مرکزی گفته میشود که از قبل برنامه ای جامع برای عکس العمل های احتمالی از طرف کودک را داشته باشد.

گفتاردرمانی در اوتیسم برای افراد مسن

گفتاردرمانی برای افراد مسن‌تر مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است شامل آموزش مهارت‌های گفتاری و زبانی اساسی باشد، مانند استفاده از کلمات و عبارات منفرد برای بیان خواسته‌های دیگران، پاسخ دادن به سؤالات ساده یا اظهار نظر.

همانطور که پیشرفت می کنند، درمان ممکن است بر درک چگونگی استفاده از زبان برای اهداف اجتماعی، مانند برقراری مکالمه با شخص دیگری، یا تشخیص قوانین ناگفته اجتماعی و مکالمه تمرکز کند. این می تواند شامل ماندن در موضوع در مکالمات، توانایی خواندن و درک زبان بدن، و یادگیری نحوه صحبت کردن به نوبت باشد.

برخی نیز ممکن است بر روی چشم انداز تمرکز کنند، یعنی درک اینکه دیگران چگونه ممکن است در هنگام وقوع رویدادهای خاص فکر یا احساس کنند. سپس به فرد مبتلا به اوتیسم (ASD) کمک می‌کند تا راه‌های سازگاری و واکنش مناسب برای حفظ ارتباط و ایجاد روابط با دیگران را بیاموزد.

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا صحبت کنند، یا ممکن است اصلا صحبت نکنند.

برای چنین افرادی، هدف یادگیری اشکال جایگزین ارتباط است، مانند استفاده از حرکات یا تصاویر برای صحبت با دیگران. این اشکال ارتباطی می‌تواند از تابلوهای تصویر گرفته تا دستگاه‌های الکترونیکی یا برنامه‌های کاربردی در تبلت‌ها که می‌توانند با استفاده از دکمه‌هایی که معمولاً دارای تصویر یا نمادی هستند که انواع مختلف کلمات را نشان می‌دهند، گفتار تولید کنند. فرد یاد می گیرد که آنها را بشناسد و سپس از آنها برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده کند.

در بهترین مرکز گفتاردرمانی باید تمامی تجهیزات بروز دنیا و آخرین متدهای روز دنیا مورد استفاده قرار بگیرد.گفتاردرمانان میتوانند با استفاده از این تجهیزات و متدهای روز دنیا راه بهبودی را آسان تر و سریعتر کنند.

هدف های گفتار درمانی

هدف ‌های گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم به منظور بهبود مهارت‌ های ارتباطی و زبانی آنها طراحی شده است. این اهداف شامل موارد زیر می ‌شود:

• تقویت مهارت‌  های کلامی

یکی از اهداف اصلی گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم، کمک به آنها در یادگیری و بهبود مهارت ‌های کلامی است. بسیاری از افراد با اختلال طیف اوتیسم ممکن است در صحبت کردن و بیان خواسته ‌ها و احساسات خود دچار مشکل باشند.

گفتاردرمانگران با استفاده از تکنیک ‌ها و روش ‌های مختلف، به این افراد کمک می‌ کنند تا کلمات را به درستی تلفظ کنند، جمله‌ سازی کنند و به مرور زمان قادر شوند به‌ طور واضح ‌تر و مؤثرتر ارتباط برقرار کنند. این به آنها امکان می ‌دهد که در تعاملات روزمره، بهتر و دقیق ‌تر نیازها و احساسات خود را بیان کنند.

• بهبود مهارت ‌های غیرکلامی

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم به جای استفاده از کلمات، برای برقراری ارتباط بیشتر به علائم غیرکلامی مانند ژست ‌ها، نگاه‌ ها و حالت ‌های چهره متکی هستند. گفتاردرمانی به این افراد کمک می ‌کند تا بهتر از این علائم و نشانه ‌های غیرکلامی استفاده کنند و آنها را در تعاملات روزانه به کار ببرند.

یادگیری استفاده از تماس چشمی مناسب، حرکات بدنی هماهنگ و سایر نشانه‌ های غیرکلامی به بهبود تعاملات اجتماعی و ارتباطی این افراد کمک می ‌کند.

• افزایش درک و فهم زبان

درک زبان یکی دیگر از چالش ‌های اساسی برای بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم است. آنها ممکن است دچار مشکل در فهمیدن صحبت ‌های دیگران، دستورات یا سوالات باشند. گفتاردرمانی به تقویت این مهارت کمک می ‌کند تا افراد بتوانند به ‌درستی به زبان گوش دهند و معنای کلمات و جملات را درک کنند.

این به آنها کمک می ‌کند تا در تعاملات روزمره و در محیط ‌های مختلف مانند مدرسه، خانه یا جامعه بهتر عمل کنند و به صورت دقیق ‌تری به دیگران پاسخ دهند.

• اصلاح مشکلات تلفظ و تولید صدا

برخی از افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در تولید صداها یا تلفظ صحیح کلمات مشکل داشته باشند. گفتاردرمانگران به آنها کمک می ‌کنند تا نحوه تلفظ درست صداها و کلمات را یاد بگیرند و کیفیت صدای خود را بهبود دهند.

این شامل تمرین ‌های تنفسی، حرکتی و عضلانی برای بهبود کنترل بر حنجره و عضلات گفتاری است. با این روش، فرد می ‌تواند به طور واضح‌ تری صحبت کند و گفتار او برای دیگران قابل ‌فهم‌ تر باشد.

بهترین زمان برای شروع گفتاردرمانی اوتیسم چه زمانی است؟

شروع جوانی به فرد مبتلا به اوتیسم (ASD)کمک می کند تا به حداکثر پتانسیل خود دست یابد و همچنین حمایت لازم را برای مراقبین فراهم می کند تا از سنین پایین به بهترین نحو به کودک خود کمک کنند.

تحقیقات حاضر نشان می دهد که شروع درمان قبل از ۳ سالگی موثرترین است. با این حال، برای شروع و حمایت از فرد مبتلا به ASD، در هر سنی که باشد، هرگز دیر نیست.

که البته بهترین متخصصان گفتاردمانی و کاردرمانی درمان قبل از ۳ سال را بهترین و طلایی ترین سن درمان میدانند.زیرا میتوانند با قرار دادن عادتهای درست و جلوگیری از آسیبهای ناشی از بالا رفتن سن مسیر بهتری را برای درمان طی کنند.

بهترین متخصص گفتاردرمانی و کاردرمانی

برای گفتاردرمانی خوب مهم است که از بهترین متخصص گفتاردرمانی که سالها تجربه و دانش را به همراه آخرین متدهای روز دنیا در هم آمیخته و میتواند بهترین پیشنهادات و چگونگی درمان را به والدین عزیز دهد. کلینیک توانبخشی تهران ریهب با در اختیار داشتن بهترین متخصصین کاردرمانی و گفتاردرمانی با ارائه خدمات درمانی در کلینیک و هم در منزل این فرصت را در اختیار والیدن قرار داده است تا هر چه زودتر برای بهبود وضعیت کودک خود اقدام کنند. و  در تمامی مراحل درمان نظارت دقیق خود را انجام دهد تا نکاتی که در مسیر بهبودی کم رنگ میشود را دوباره یادآوری کند.

بهترین مرکز گفتاردرمانی برای اوتیسم

یک مرکز خوب گفتاردرمانی که شامل بخشهای مختلفی برای کار با کودک میباشد میتواند یک گزینه مناسب و خوب برای گفتاردرمانی باشد.بخشهایی که میتواند برای کودک مفید باشد و یک مرکز خوب گفتاردرمانی نیز موجود است (سنسوری روم ، اتاق تاریک ، اتاق ماساژ ، بازی درمانی ، کار گروهی و….)که البته خیلی بهتر میباشد که از یک متخصص کاردرمانی در اوتیسم کمک بگیرید.

گفتاردرمانی درمنزل

گفتاردرمانی در منزل را میتوان یکی از بهترین گزینه های گفتاردرمانی دانست ، زیرا میتواند در محیطی که کودک در آن زندگی میکند و بیشترین مشکلات در آنجا رخ میدهد با انجام دادن بهترین گفتاردرمانی در منزل تا میزان خیلی زیادی از مشکلات کاست.و به کودک یاد داد تا نیازهای اولیه خود در منزل را برآورده کند و شروع به ارتباط با والدین نیز بکند.

البته باید گفت گفتاردرمانی درمنزل باید با نظر و همچنین زیر نظر متخصص گفتاردرمانی انجام تا بتوان بهترین نتیجه را در قبال تلاشها گرفت.در بهترین مرکز گفتاردرمانی همیشه یک بخش به عنوان گفتاردرمانی در منزل تعبیه شده است تا همه هماهنگیها و رفع مشکلات و تعیین روند پیشرفت در انجا انجام شود.

روش ‌های مورد استفاده در گفتاردرمانی

روش های مورد استفاده در گفتار در مانی را می توان به شرح زیر نام برد:

تصاویر و نمادها

یکی از روش ‌های متداول در گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم، استفاده از تصاویر و نمادها به عنوان ابزار ارتباطی است.

در این روش، از سیستم‌ هایی مانند PECS استفاده می ‌شود که در آن فرد می ‌تواند تصاویر اشیا، فعالیت‌ ها یا احساسات را انتخاب و به دیگران نشان دهد تا ارتباط برقرار کند. این روش به‌ ویژه برای کودکانی که هنوز قادر به بیان کلامی نیستند، بسیار مفید است و به آنها کمک می‌ کند تا بتوانند خواسته‌ ها و نیازهای خود را به روشی ملموس و قابل ‌فهم منتقل کنند.

بازی ‌های تعاملی

گفتاردرمانگران معمولاً از بازی‌ های تعاملی برای تقویت مهارت‌ های زبانی و ارتباطی استفاده می ‌کنند. این بازی ‌ها نه تنها سرگرم‌کننده هستند بلکه فضایی طبیعی برای یادگیری مهارت ‌های گفتاری و اجتماعی ایجاد می‌ کنند.

در این بازی‌ ها، کودک یاد می‌ گیرد چگونه نوبت بگیرد، از زبان برای تعامل استفاده کند و از نشانه‌ های غیرکلامی مانند اشاره کردن یا استفاده از نگاه برای جلب توجه دیگران بهره ببرد. این روش برای ایجاد انگیزه و علاقه در کودکان بسیار موثر است، زیرا یادگیری در فضایی مثبت و شاد انجام می‌ شود.

تمرینات تنفسی و تولید صدا

یکی دیگر از روش ‌های مورد استفاده در گفتاردرمانی، تمرینات تنفسی و کنترل تولید صدا است. افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است در تولید صحیح صداها یا تلفظ کلمات مشکل داشته باشند. تمرین ‌های تنفسی به آنها کمک می ‌کند تا کنترل بهتری بر نفس‌گیری و تنفس خود هنگام صحبت کردن داشته باشند.

استفاده از فناوری‌ های کمکی

فناوری ‌های کمکی نقش مهمی در گفتاردرمانی برای افراد مبتلا به اوتیسم دارند. دستگاه ‌ها و برنامه ‌های الکترونیکی مخصوصی طراحی شده ‌اند که به این افراد کمک می ‌کنند تا ارتباط برقرار کنند، به‌ ویژه اگر توانایی گفتار کلامی نداشته باشند.

این ابزارها شامل تبلت ‌ها، نرم ‌افزارهای گفتاری و دستگاه‌ های تولید صوت هستند که می ‌توانند پیام ‌های کاربر را به صدا تبدیل کنند.

سخن پایانی

گفتاردرمانی نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم ایفا می‌ کند. با استفاده از روش ‌های متنوع و هدفمند، این درمان می ‌تواند به تقویت مهارت ‌های کلامی و غیرکلامی، بهبود تعاملات اجتماعی و افزایش استقلال فردی این افراد کمک کند.

هرچند روند گفتاردرمانی زمان ‌بر و چالش ‌برانگیز است، اما با صبر، تداوم و پشتیبانی مناسب، نتایج چشمگیری در توانمندسازی افراد مبتلا به اوتیسم به دست می ‌آید.

سوالات متداول

1. گفتاردرمانی چه نقشی در درمان اوتیسم دارد؟ گفتاردرمانی به بهبود مهارت ‌های زبانی، کلامی و غیرکلامی افراد مبتلا به اوتیسم کمک می ‌کند. این درمان به افراد امکان می ‌دهد تا بهتر با دیگران ارتباط برقرار کنند و درک بهتری از زبان و تعاملات اجتماعی داشته باشند.
2. چه زمانی باید گفتاردرمانی برای یک کودک مبتلا به اوتیسم آغاز شود؟  بهترین زمان برای آغاز گفتاردرمانی هرچه زودتر است، یعنی به محض تشخیص اوتیسم یا مشاهده تأخیر در رشد زبانی.
3. آیا همه کودکان مبتلا به اوتیسم به گفتاردرمانی نیاز دارند؟  نیاز به گفتاردرمانی به سطح و نوع مشکلات ارتباطی هر فرد بستگی دارد. بسیاری از کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم که در برقراری ارتباط دچار چالش هستند، از این درمان بهره ‌مند می ‌شوند، اما نیازهای هر فرد باید به ‌طور دقیق توسط یک متخصص ارزیابی شود.