گفتاردرمانی در منزل

گفتاردرمانی در منزل فواید بسیاری دارد. تمرین بیشتر معمولا به معنی پیشرفت سریع تر می باشد و این تمرین بیشتر با انجام دادن فعالیت های مختلف در خانه میسر است. اما مشکل اصلی ای که در این مسیر وجود دارد این است که افراد بعد از مدتی تمرین در خانه خسته می شوند و انگیزه خود را برای انجام دادن تمرینات از دست می دهند. اما باید بدانید اولین ناامید شدن از انجام تمرینات گفتاردرمانی در خانه اولین قدم برای توقف پیشرفت است. شاید سالیان سال باشد که مجبور نبوده اید در خانه فعالیت خاصی انجام دهید. اما حالا با توجه به شرایطتان مجبور هستید که در خانه به طور منظم تمرین کنید تا بتوانید به روند سابق زندگی تان برگردید.

در ادامه نکاتی را برای تمرین در منزل آورده ایم تا با رعایت آن ها بتوانید به طور موثر در خانه تمرینات گفتاردرمانی را انجام دهید.

اختصاص دادن یک زمان خاص

تمرینات گفتاردرمانی در منزل خود را همانند سایر کارهای مهم در یک سالنامه یا تقویم یاد داشت کنید. باید برای این تمرینات زمان خاصی را در روز اختصاص دهید. شاید در ابتدا برای انتخاب زمان درست دچار مشکل شوید. پیشنهاد ما این است در هفته اول در زمان های مختلف ورزش کنید و ببینید که در چه ساعتی تمرکز و انرژی بیشتری دارید. سپس در ادامه همان زمان را برای تمرینات خود انتخاب کنید.

معمولا تمرینات گفتاردرمانگر شما، تمرینات شما را به گونه ای تنظیم می کند که در طی یک ساعت کامل شوند. اما خیلی از اوقات شاید حوصله یک ساعت تمرین مداوم را نداشته باشید. در این صورت می توانید تمرینات را به دو تا نیم ساعت و یا حتی سه تا بیست دقیقه تقسیم کنید. این کار از خستگی ذهنی جلوگیری می کند و استمرار شما را در این راه تضمین می کند. در حقیقت می توان گفت استمرار مهم ترین عامل اثربخشی تمرینات شما می باشد که در هر شرایطی باید در اولویت قرار بگیرد.

بطور مثال شخصی که مشکل آفازی دارد و نمی تواند صحبت کند، تنها با ۲۰ دقیقه تمرین مستمر در طی روز به مدت یک ماه می تواند تغییرات شگرفی را مشاهده کند. و این معجزه استمرار می باشد.

برنامه ریزی

بطور معمول متخصص گفتاردرمانی به شما برنامه ای از تمرینات مختلف می دهد که در خانه انجام دهید. با این حال اگر برنامه ای ندارید باید خودتان دست به کار شوید و یک برنامه تمرینی برای خود تنظیم کنید. برنامه شما باید بر اساس نیازتان باشد و تمرینات به طور هدفمند طراحی شوند. اما اگر در تمرین در خانه تازه کار هستید، بهتر است در ابتدا از حرکات آسان استفاده کنید. این حرکات نباید به گونه ای باشند که شما را بیش از حد به زحمت بیندازند. زیرا در این صورت از تمرین ، زده می شوید و آن را رها می کنید. بنابراین در ابتدا نیاز است که ذهن خود را آماده کنید و سپس به سمت تمرینات سخت تر بروید.

مشخص کردن یک مکان خاص برای تمرین

برای تمرین کردن باید یک مکان مشخص در خانه داشته باشید. یک مکان راحت برای خودتان پیدا کنید( البته این مکان نباید مانند تخت خواب زیادی هم راحت باشد). بهتر است در هنگام ورزش بر روی صندلی بنشینید و یا اینکه پشت یک میز قرار بگیرید. این شرایط به شما کمک می کند که تمرینات خود را جدی بگیرید. نکته دیگری که باید رعایت کنید این است که نباید مدام مکان تمرین خود را تغییر دهید. زیرا پس از مدتی ذهن شما به محیط اطراف عادت می کند و در این صورت می توانید تمامی تمرکز خود را بر روی تمرینات گفتاردرمانی بگذارید.

به حداقل رساندن حواس پرتی ها

صداهایی که از گوشه و کنار می آیند می توانند حواس شما را پرت کنند. در واقع می توان گفت یکی از اصلی ترین معضلات انجام دادن تمرینات گفتاردرمانی در منزل همین حواس پرتی ها می باشد. زیرا به طور کلی محیط خانه برای تمرین طراحی نشده است. اما هیچ کاری نشد ندارد و می توانید با رعایت کردن نکاتی محل زندگی خود را به محیطی مناسب برای تمرین کردن تبدیل کنید. در ابتدا تلویزیون را خاموش کنید و حتما گوشی خود را سایلنت کنید. زمانی را انتخاب کنید که تمامی اعضای خانواده در یک مکان حضور نداشته باشند. برخی از افراد اگر یک موزیک پس زمینه داشته باشند بهتر می توانند متمرکز شوند. این موضوع کاملا به شما بستگی دارد. هدف اصلی این است که شما بر روی تمرینات متمرکز باشید. بنابراین اگر با موزیک تمرکز بهتری دارید برای خودتان موزیک بگذارید.

اگر به حداقل رساندن حواس پرتی ها کاری مشکل است ، بهترین راهکار گفتار درمانی در کلینیک های تخصصی توانبخشی میباشد که با استفاده از اساتید با تجربه راهکار هایی موثر برای پیشرفت ارائه میدهند.

کمک گرفتن از یکی از اعضا

داشتن یک پارتنر در تمرینات گفتاردرمانی در منزل می توند یکی کمک بزرگی به پیشرفت شما بکند. یک پارتنر می تواند به شما کمک بکند متوجه بشوید که جواب شما درست است یا خیر. علاوه بر این یک همراه می تواند در تمرینات سخت به شما کمک کند و یا در تمریناتی که نیاز به حضور دو نفر است( تمرینات مکالمه) به عنوان شخص مقابل شما عمل کند. البته اگر دسترسی به شخص دیگری ندارید می توانید از اپلیکیشن هایی که بر روی موبایل نصب می شوند کمک بگیرید.

حتی برخی از گفتاردرمانگرها پیشنهاد می کنند در جلساتی که با حضور تراپیست برگزار می شود یک همراه داشته باشید. زیرا برخی از نکات به او گوشزد می شود و می تواند در ادامه مسیر تمرینات گفتاردرمانی در منزل به شما کمک کند. اگر به کسی دسترسی ندارید می توانید از طریق تماس تصویری با او ارتباط برقرار کنید. بنابراین نیازی به حضور فیزیکی شخص نیست.

اپلیکیشن conversation therapy یکی از بهترین برنامه های موجود هست که دو و یا چند نفر می توانند از آن استفاده کنند. در این اپلیکیشن موضوعاتی برای صحبت مطرح می شود و در حین گفتگو سوالات جنجالی نیز پرسیده می شود تا گفتگو از یکنواختی خارج شود. با این حال اگر یک شخص به مدت زیادی شما را بشناسد، می تواند بدون نیاز به این برنامه موضوعات جذابی را برای گفتگو با شما انتخاب کند.

جلوگیری از عصبانیت

اگر احساس کردید که در حین تمرین دارید عصبانی می شوید و تمرکزتان کاهش پیدا کرده است، تمرین را متوقف کنید. نفس عمیقی بکشید و به آرامش خود فکر کنید. هدف این تمرینات این است که حال شما را بهتر کنند، بنابراین اگر قرار باشد با انجام دادن آنها دچار مشکل شوید بهتر است تمرین کردن را متوقف کنید. اگر تمرینات گفتاردرمانی شما را آزار می دهد به احتمال زیاد تمرینات زیادی سخت هستند و یا اینکه شما بیش از حد خسته هستید. در این مواقع سعی کنید تمرینات آسان تری را انتخاب کنید و یا اینکه تمرین کردن را به زمانی دیگر موکول کنید. اگر تمرین کردن را از روی اجبار و با حس بد شروع کنید، به احتمال زیاد آن را رها خواهید کرد.  از آنجایی که قبلا هم اشاره کردیم، استمرار مهم ترین عامل پیشرفت در تمرینات گفتاردرمانی می باشد.

جایزه دادن به خود

تعیین هدف برای خودتان بسیار مهم است و مهم تر از آن این است که برای دستیابی به اهداف به خودتان جایزه بدهید. به طور مثال حتی اگر تمرینات خودتان را به صورت مداوم انجام می دهید باید به خودتان جایزه بدهید. این جایزه ها می تواند انگیزه شما را برای انجام دادن تمرینات بالا ببرد. بنابراین اهمیت آن را نادیده نگیرید.

در ادامه ۵ تمرین کارآمد برای شما آورده شده است که می توانید در منزل انجام دهید.

۵ تمرین که می توان در خانه به راحتی انجام داد

درآوردن شکلک و صداهای مختلف

این تمرین را می توان در جلوی یک آیینه انجام داد. در جلوی آیینه بایستید و شکلک های مختلف دربیاورید. علاوه بر این می توانید صداهای مختلف نیز ایجاد کنید. این تمرین به شما کمک می کند ماهیچه های مختلف صورت خود را که برای صحبت کردن لازم هستند تقویت کنید. علاوه بر این زمانی که صداهای مختلف تولید می کنید، به نوعی حنجره شما تقویت می شود.

حباب ساختن

تا به حال اسباب بازی های حباب ساز را دیده اید. این اسباب بازی ها وسیله خوبی برای انجام دادن تمرینات گفتاردرمانی هستند. زمانی که شما می خواهید حباب درست کنید باید لب های خود را به حالت غنچه دربیاورید و بدمید. این تمرین باعث تقویت عضلات دهان و لب های شما می شود. از طرفی دیگر می توانید بر روی نفس خود نیز کنترل داشته باشید. حباب ساختن یکی از پایه ای ترین تمرینات در گفتاردرمانی می باشد که می توانید از همان ابتدا انجام دهید.

داستان تعریف کردن

داستان تعریف کردن یک تمرین تقریبا پیشرفته در گفتاردرمانی محسوب می شود و پیشنهاد می شود بعد از مدتی آن را انجام دهید. زیرا در ابتدای کار برای شما سخت خواهد بود. هدف از انجام این تمرین، روان تر کردن صحبت و بهم پیوستن جملات می باشد.

آواز خواندن

آواز خواندن نیز از تمرینات پیشرفته در گفتاردرمانی محسوب می شود. با تمرین آواز خواندن می توانید نفس خود را به هنگام صحبت کردن کنترل کنید. علاوه بر این ریتمی که در آواز وجود دارد می تواند حنجره شما را تقویت کند.

خندیدن و غنچه کردن لبها

حرکت لبخند زدن و یا خندیدن ماهیچه های صورت را درگیر می کند. بنابراین لبخند زدن به عنوان یک تمرین خیلی ساده در گفتاردرمانی می تواند به شما کمک بکند. بهتر از لبخند زدن را در جلوی یک آیینه انجام دهید. در ابتدا لبخند بزنید و برای ۵ ثانیه لبخند خود را نگه دارید. سپس به حالت استراحت برگردید.

به دنبال مشکلاتی مانند سکته مغزی ممکن است قادر به حرکت دادن یک طرف صورت خود نباشید. با این حال باید تمامی تلاش خود را بکنید که لبخند متقارنی داشته باشید.

برخی از اختلالات گفتاری و زبانی که می‌توانند از طریق گفتاردرمانی در منزل درمان شوند عبارتند از:

• آفازی: اختلال در تولید و درک زبان
• دیسارتیری: مشکل در تولید گفتار واضح
• اپراکسی دهان: مشکل در هماهنگی حرکات دهان و زبان
• دیسلالی: مشکل در تلفظ صحیح اصوات
• اختلالات زبانی: مشکل در درک یا استفاده از زبان
• اختلالات بلع: مشکل در بلعیدن غذا یا مایعات

اگر شما یا یکی از عزیزانتان به اختلال گفتاری یا زبانی مبتلا هستید، گفتاردرمانی در منزل می‌تواند گزینه مناسبی برای شما باشد.

آفازی( اختلال در تولید و درک زبان)

آفازی یک اختلال زبانی است که در اثر آسیب به بخش‌هایی از مغز که مسئول زبان هستند، ایجاد می‌شود. این امر می‌تواند بر توانایی فرد در برقراری ارتباط به روش‌های مختلف، از جمله صحبت کردن، گوش دادن، خواندن و نوشتن تأثیر بگذارد.

انواع مختلفی از آفازی وجود دارد، از جمله:

• آفازی بروکا (غیر روان): این نوع آفازی با مشکل در صحبت کردن روان و تولید جملات کامل مشخص می‌شود. افراد مبتلا به آفازی بروکا ممکن است در یافتن کلمات مناسب برای گفتن یا صحبت کردن در جملات کوتاه و تلگرافی مشکل داشته باشند.
• آفازی ورنیکه (روان): این نوع آفازی با مشکل در درک زبان گفتاری مشخص می‌شود. افراد مبتلا به آفازی ورنیکه ممکن است گفتار دیگران را متوجه نشوند یا از کلمات و جملات نامربوط استفاده کنند.
• آفازی گلوبال: این نوع شدیدترین نوع آفازی است و بر توانایی فرد در صحبت کردن، گوش دادن، خواندن و نوشتن تأثیر می‌گذارد.
• آفازی آنومیک: این نوع آفازی با مشکل در یافتن کلمات مناسب برای گفتن مشخص می‌شود. افراد مبتلا به آفازی آنومیک ممکن است در نام بردن از اشیاء یا افراد مشکل داشته باشند، اما درک زبان و تولید جملات صحیح از نظر دستوری برایشان مشکلی ندارد.
• آفازی هدایتی: این نوع آفازی با مشکل در تکرار کلمات یا عبارات مشخص می‌شود. افراد مبتلا به آفازی هدایتی ممکن است در درک و دنبال کردن دستورالعمل‌ها نیز مشکل داشته باشند.

علت آفازی:

آفازی معمولاً در اثر سکته مغزی ایجاد می‌شود که به بخش‌هایی از مغز که مسئول زبان هستند، آسیب می‌رساند. سایر علل آفازی عبارتند از:

• ضربه مغزی
• تومور مغزی
• عفونت مغزی
• بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر یا پارکینسون

درمان آفازی:

درمان آفازی بر اساس نوع و شدت آفازی متفاوت است. درمان معمولاً شامل گفتاردرمانی در منزل است که به فرد کمک می‌کند تا مهارت‌های زبانی خود را بازیابی کند یا جبران کند. سایر درمان‌ها ممکن است شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی یا مشاوره باشد.

چالش‌های زندگی با آفازی:

آفازی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. این امر می‌تواند بر توانایی فرد در برقراری ارتباط با دیگران، انجام کار و حفظ استقلال تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به آفازی ممکن است احساس ناامیدی، انزوا یا افسردگی کنند.

حمایت از افراد مبتلا به آفازی:

کارهای زیادی وجود دارد که می توان برای حمایت از افراد مبتلا به آفازی انجام داد، از جمله:

• صبر و شکیبایی: برقراری ارتباط با فرد مبتلا به آفازی ممکن است زمان و تلاش بیشتری ببرد. صبور باشید و به حرف‌هایش با دقت گوش کنید.
• استفاده از روش‌های ارتباطی جایگزین: از روش‌های ارتباطی غیرکلامی مانند اشاره، زبان اشاره یا تصاویر برای کمک به برقراری ارتباط استفاده کنید.
• ایجاد محیطی آرام و کم‌سر و صدا: صحبت کردن در محیط‌های شلوغ و پر سر و صدا برای افراد مبتلا به آفازی دشوارتر است.
• تشویق و حمایت: به فرد مبتلا به آفازی در تلاش‌هایش برای برقراری ارتباط تشویق و حمایت کنید.

آفازی می تواند یک اختلال چالش برانگیز باشد، اما با درمان و حمایت مناسب، افراد مبتلا به آفازی می توانند یاد بگیرند که با این بیماری کنار بیایند و زندگی معناداری داشته باشند.

نتیجه گیری

همانطور که گفتیم، استمرار مهم ترین نقش را در تمرینات گفتاردرمانی در منزل ایفا می کند. به دلیل اینکه محیط خانه برای تمرین طراحی نشده است ممکن است بعد از مدتی انگیزه خود را از دست بدهید و از انجام دادن تمرینات منصرف بشوید. به همین خاطر در این مقاله سعی کردیم بیشتر به نکاتی بپردازیم که باعث می شوند شما تمرینات خود را در خانه به صورت مستمر انجام دهید.