اوتیسم در بزرگسالان

اوتیسم بزرگسالان

اوتیسم در بزرگسالان یک اختلال عصبی-رشدی است که به شکل قابل توجهی بر نحوه تعامل افراد با دیگران، شیوه تفکر و پردازش اطلاعات و الگوهای رفتاری آنها تأثیر می‌ گذارد. این اختلال که به عنوان اختلال طیف اوتیسم شناخته می‌ شود، معمولاً در دوران کودکی تشخیص داده می ‌شود، اما بسیاری از بزرگسالان نیز بدون تشخیص رسمی با آن زندگی می ‌کنند.

در برخی موارد، افراد ممکن است تا بزرگسالی علائم واضحی نشان ندهند یا ممکن است به دلیل سو تفاهم‌ های فرهنگی یا شخصی علائم اوتیسم آن ‌ها نادیده گرفته شده باشد. بزرگسالان مبتلا به اوتیسم ممکن است در تعاملات اجتماعی، برقراری ارتباطات عاطفی، و مدیریت تغییرات یا تجربیات جدید با چالش ‌های فراوانی روبرو شوند.

اوتیسم در بزرگسالی( پدیده‌ای نوظهور یا تشخیصی دیرهنگام؟)

متخصصان اتفاق نظر دارند که اوتیسم یک اختلال رشدی است که در دوران کودکی، معمولاً قبل از ۳ سالگی، آغاز می‌شود و نمی‌تواند ناگهان در دوران نوجوانی یا بزرگسالی ایجاد شود.

با این حال، دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است به نظر برسد که فردی در بزرگسالی به اوتیسم مبتلا شده است:

  • تشخیص دیرهنگام: در برخی موارد، اوتیسم ممکن است در دوران کودکی به درستی تشخیص داده نشود، به خصوص در دختران و افراد مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا. این افراد ممکن است علائم خفیف تری داشته باشند که به راحتی قابل تشخیص نیستند یا ممکن است در دوران کودکی رفتارهای خود را به خوبی پنهان کنند.
  • تغییرات در علائم: علائم اوتیسم می تواند با گذشت زمان تغییر کند. برخی از افراد ممکن است در دوران کودکی علائم واضحی داشته باشند که با افزایش سن کمتر قابل توجه می شوند. در حالی که برخی دیگر ممکن است در دوران بزرگسالی با چالش های جدیدی روبرو شوند که به نوبه خود علائم اوتیسم آنها را آشکارتر می کند.
  • شرایط همبود: برخی از شرایط دیگر، مانند اضطراب یا افسردگی، می توانند علائمی مشابه اوتیسم داشته باشند. اگر این شرایط برای اولین بار در بزرگسالی ظاهر شوند، ممکن است فرد به اشتباه تصور کند که به اوتیسم مبتلا شده است.

اوتیسم در بزرگسالان ممکن است دیده شود؟ بله اما این به معنی نخواهد بود که آنها در بزرگسالی به اوتیسم دچار شده اند. متخصصین بر این مورد اتفاق نظر دارند که اوتیسم نمی تواند در نوجوانی یا بزرگسالی ایجاد شود. با این حال، چون علایم اولیه در میان دختران و افراد مبتلا به اوتیسم با عملکرد بالا در ابتدا معمولاً دیده نمی‌شود و از آنجایی که بیماری آنها به طور دقیق تشخیص داده نشده است، ممکن است باعث شود برخی از افراد باور کنند که در زمان بلوغ به اوتیسم مبتلا شده اند.

علت اوتیسم بزرگسالان

علت اوتیسم در بزرگسالان دقیقا معلوم نیست و اکثر تحقیقات اخیر تایید می کنند که هیچ دلیل واحدی برای آن وجود ندارد. برخی از علل شایع اوتیسم در بزرگسالان عبارتند از:
• داشتن سابقه خانوادگی اوتیسم.
• جهش های ژنتیکی خاص و سایر اختلالات ژنتیکی.
• بیمار از پدر و مادر مسن متولد شد.
• وزن کم هنگام تولد.
• وجود عدم تعادل در فرآیندهای متابولیک در بدن.
• قرار گرفتن در معرض برخی فلزات سنگین و سموم محیطی.
• ابتلای مادر به عفونت ویروسی در دوران بارداری.
• در دوران بارداری، جنین در معرض داروهای خاصی مانند والپروئیک اسید یا تالیدومید قرار گرفت.
به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است تعیین کنند که آیا فرد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالان است یا خیر. توصیه میکنیم مقاله اتیسم چیست را برای اطلاعات بیشتر مطالعه نمایید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با خدمات درمانی افراد مبتلا به اوتیسم با کارشناسان و متخصصان مرکز درمانی تهران ریهب تماس حاصل فرمایید. ۰۹۰۱۱۱۲۲۵۲۲۰۹۰۲۲۸۶۰۹۳۶

علائم اوتیسم در بزرگسالان

علائم اوتیسم در بزرگسالان می ‌تواند بسیار متفاوت باشد و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است. در زیر برخی از شایع‌ ترین علائم اوتیسم در بزرگسالان توضیح داده شده است:

چالش‌ های ارتباطی و اجتماعی

بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اغلب در تعاملات اجتماعی با مشکلاتی روبه ‌رو هستند. یکی از این چالش ‌ها، ناتوانی در درک زبان بدن، اشارات غیرکلامی و حالات چهره است. آن ‌ها ممکن است نتوانند به خوبی تماس چشمی برقرار کنند یا حالت ‌های چهره را به درستی تفسیر کنند. همچنین، بسیاری از این افراد در شروع و ادامه مکالمات مشکل دارند. مکالمات آن ‌ها ممکن است به شکل یک ‌طرفه و در مورد موضوعات مورد علاقه‌ شان باشد، بدون اینکه به علایق یا پاسخ ‌های طرف مقابل توجه کافی داشته باشند.

مشکلات در بیان و درک احساسات

بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اغلب در بیان احساسات و فهم احساسات دیگران دچار مشکل می ‌شوند. برای این افراد، بیان واضح احساسات خود ممکن است گیج ‌کننده یا دشوار باشد. آن‌ ها ممکن است در توصیف تجربه ‌های عاطفی خود یا شناسایی احساسات درونیشان مشکل داشته باشند. همچنین، درک احساسات و حالات عاطفی دیگران برای بسیاری از این افراد چالش ‌برانگیز است. ممکن است متوجه ناراحتی یا خشم دیگران نشوند یا نتوانند به درستی واکنش مناسب به شرایط احساسی نشان دهند.

الگوهای رفتاری تکراری و علایق محدود

رفتارهای تکراری و علایق محدود از ویژگی‌ های برجسته اوتیسم در بزرگسالان است. بسیاری از این افراد ممکن است رفتارهای خاصی مانند تکان دادن دست ‌ها، چرخاندن اجسام یا تکرار کلمات یا عبارات را بارها تکرار کنند. این رفتارها ممکن است به آن ‌ها احساس آرامش یا کنترل در موقعیت ‌های استرس ‌زا بدهد. همچنین، افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً علایق بسیار خاص و محدودی دارند که به طور مداوم بر آن‌ ها تمرکز می ‌کنند. این علایق می‌ تواند بسیار شدید و به صورت عمیق باشد، به طوری که وقت و انرژی زیادی را صرف تحقیق یا انجام آن ‌ها می ‌کنند.

حساسیت ‌های حسی

حساسیت ‌های حسی در بسیاری از بزرگسالان مبتلا به اوتیسم دیده می‌ شود. آن ‌ها ممکن است به صداها، نورها، بوها یا لمس ‌های محیطی به طور غیرعادی حساس باشند. صدای بلند یا نورهای فلورسنت ممکن است آن‌ ها را دچار استرس یا اضطراب کند.

تست اوتیسم بزرگسالان در تهران

تست اوتیسم بزرگسالان در تهران

تشخیص اوتیسم در بزرگسالان به دلایل مختلفی می تواند دشوار باشد، از جمله:

بیماری که در سالهای جوانی تشخیص داده نشده است ممکن است علائم خفیفی داشته باشد که تشخیص بیماری را در بزرگسالی دشوارتر می کند و بیماری که مدتی با اوتیسم زندگی کرده است ممکن است بتواند علائم خود را پنهان کند.

تست های مختلفی وجود دارد که می تواند به تشخیص اختلال طیف اوتیسم در بزرگسالان کمک کند، اما این تست ها خاص و کافی نیستند. پزشک ممکن است با سؤال از بیمار در مورد علائم فعلی یا دوران کودکی و سؤال در مورد سابقه پزشکی و همچنین انجام معاینه بالینی سعی در تعیین وجود اختلال طیف اوتیسم داشته باشد.

اگر علائم در دوران کودکی وجود نداشت، اما در نوجوانی یا بزرگسالی شروع شد، ممکن است به دلیل یک بیماری شناختی یا سلامت روانی دیگر باشد تا یک اختلال طیف اوتیسم.

بسیاری از مطالعات نشان داده اند که واکسن ها باعث اختلال طیف اوتیسم نمی شوند و یکی از مطالعات قدیمی ارتباط بین اوتیسم و واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را پیشنهاد کرده است، اما پس از حدود ۱۰ سال این مطالعه پس گرفته شد و نادرست بودن آن ثابت شد.

اولین بار در سال ۲۰۰۱ توسط سایمون بارون کوهن و همکارانش در مرکز تحقیقات اوتیسم کمبریج ضریب طیف اوتیسم (AQ) را به عنوان معیاری برای اندازه گیری ویژگی های اوتیسم در بزرگسالان منتشر کردند.

تست اوتیسم بزرگسالان (به اختصار AQ) یک پرسشنامه تشخیصی است که برای اندازه‌گیری بیان ویژگی‌های طیف اوتیسم در یک فرد، با ارزیابی ذهنی خود او طراحی شده است.نمونه سوالات این تست ها در سطح اینترنت موجود است. در نظر داشته باشید ، برخی افراد غیرمتخصص با مشاهده رفتارهای افراد اوتیسم ، آن را با بیش فعالی اشتباه میگیرند.

مرکز اوتیسم بزرگسالان در تهران

مرکز اوتیسم بزرگسالان در تهران

از آنجایی که تخمین زده می شود که تعداد بسیاری از نوجوان مبتلا به اوتیسم هر ساله بالغ می شوند، مهم تر از همیشه است که مرکز اوتیسم در بزرگسالان منابع و خدمات موثری برای کمک به این عزیزان در مقابله با چالش هایی که ممکن است با آن روبرو شوند ارائه دهد. بیماران در مراکز اوتیسم بزرگسالان در تهران برنامه های درمانی و حمایتی و تخصصی را بر اساس تجزیه و تحلیل از یک درمانگر حرفه ای دریافت می کنند.

برنامه‌های درمان اوتیسم شامل درمان ABA و آموزش حرفه ای و حمایت اجتماعی و خودمات بالینی است که به بزرگسالان مبتلا به اوتیسم یا ناتوانی‌های ذهنی و رشدی کمک می‌کند یاد بگیرند که چگونه در زندگی روزمره و حرفه‌ای خود عمل کنند و زندگی مستقل و رضایت بخشی را تجربه کنند.

مهارت هایی که در بیمار ایجاد می شود هم کلامی و هم غیرکلامی است. فرد به کمک این مهارت‌ها می تواند روابط اجتماعی خودش را بهبود ببخشد. مرکز اوتیسم در بزرگسالان دارای تحلیلگران رفتاری دارای گواهی هیئت مدیره (BCBA) است که برای ارائه تجزیه و تحلیل رفتار آموزش دیده اند و مؤثرترین و به روزترین آموزش ها را به شخص ارائه می دهند.

تشخیص اوتیسم در بزرگسالان

تشخیص اوتیسم در بزرگسالان به دلیل پیچیدگی علائم و شباهت آنها به سایر اختلالات می‌تواند دشوار باشد.

ابزارهای مختلفی برای تشخیص اوتیسم در بزرگسالان وجود دارد، از جمله:

  • مصاحبه های بالینی: در این مصاحبه ها، متخصص از فرد در مورد علائم، سابقه پزشکی و خانوادگی و سایر اطلاعات مربوطه سوال می کند.
  • آزمایشات غربالگری: این آزمایشات می توانند به شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به اوتیسم کمک کنند.
  • ارزیابی های روانشناختی: این ارزیابی ها می توانند به بررسی مهارت های شناختی، رفتاری و اجتماعی فرد کمک کنند.

هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما روش های مختلفی می تواند به افراد مبتلا به این اختلال در بزرگسالی کمک کند تا زندگی بهتری داشته باشند. مرکز اوتیسم بزرگسالان در تهران با درک عمیق از نیازهای این افراد، خدمات جامع و تخصصی را ارائه می‌دهد که به آنها کمک می‌کند تا به استقلال، رضایت و کیفیت زندگی بالاتری دست پیدا کنند. در این مرکز، بزرگسالان مبتلا به اوتیسم از برنامه‌های درمانی و حمایتی فردی و تخصصی بهره‌مند می‌شوند که بر اساس ارزیابی‌های دقیق توسط متخصصان مجرب طراحی شده‌اند.

در کنار ارائه خدمات درمانی و حمایتی، مرکز اوتیسم بزرگسالان تهران به خانواده‌ها و مراقبان افراد مبتلا به اوتیسم نیز مشاوره و راهنمایی ارائه می‌دهد. هدف ما ایجاد یک محیط امن، حمایتی و توانمندساز است که به افراد مبتلا به اوتیسم کمک می‌کند تا به پتانسیل کامل خود دست پیدا کرده و زندگی پربار و معناداری را تجربه کنند.

سخن پایانی

اوتیسم در بزرگسالان یک طیف وسیع از چالش ‌ها و توانمندی ‌ها را در بر می‌ گیرد که هر فرد ممکن است تجربه‌ های منحصر به ‌فردی از آن داشته باشد. تشخیص به موقع و درک صحیح از این ویژگی ‌ها می ‌تواند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا با پشتیبانی مناسب و راهبردهای مدیریتی بهتر، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

سوالات متداول در مورد درمان اوتیسم در افراد بزرگسال و سالمندان

  1. آیا اوتیسم فقط در کودکان وجود دارد؟ خیر، اوتیسم در تمام طول عمر فرد وجود دارد و علائم آن در بزرگسالی نیز دیده می‌ شود.
  2. چگونه اوتیسم در بزرگسالان تشخیص داده می‌ شود؟ از طریق ارزیابی روان ‌شناسی و بررسی تاریخچه اجتماعی و رفتاری فرد توسط متخصص.
  3. آیا افراد مبتلا به اوتیسم می‌ توانند روابط اجتماعی و ازدواج داشته باشند؟ بله، با کمک و پشتیبانی مناسب می ‌توانند روابط موفقی داشته باشند.
Rate this post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *