بیش فعالی در بزرگسالان و دلایل و علائم آن

با توجه به اینکه بیش فعالی در قرن حاضر یکی از شایع ترین بیماریهای سلامت روان میباشد و دلایل گوناگونی از جمله سبک زندگی، تغذیه، تنش های دوران بارداری وبسیاری دلایل گوناگون دیگر نیز میباشد که به طور حتم و مشخص نمیتوان دلیل اصلی آن دانست.

بدین منظور بهترین راهکار در حال حاضر انجام بهترین کاردرمانی و گفتاردرمانی در بیش فعالی میباشد.مراکز ما با بیش از ۱۵ سال سابقه کاری در زمینه تخصصی بیش فعالی و دیگر بخشهای سلامت روان و از بنیان گذاران روشهای نوین در کاردرمانی و گفتاردرمانی میباشد.مراکز ما بهترین مرکز کاردرمانی در ایران حتی در منطقه خاورمیانه نیز میباشد.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک وضعیت سلامت روان است که با بیش فعالی، مشکل در تمرکز، و به راحتی حواس پرت شدن و سایر علائم مشخص می شود.

در حالی که علائم اغلب برای اولین بار در دوران کودکی ظاهر می شوند، برخی از افراد تا زمانی که بزرگتر شوند تشخیص داده نمی شود.

بیش فعالی اغلب باعث رفتار مخرب و الگوهای شناختی می شود. این می تواند بر هر بخش از زندگی فرد تأثیر بگذارد، از جمله محل کار، مدرسه و روابط. این بیماری معمولاً با ترکیبی از دارو، کاردرمانی و گفتاردرمانی ، درمان می شود.

درباره علائم احتمالی ADHD در بزرگسالان و همچنین راهبردهای درمانی و مدیریتی موجود برای کمک بیشتر بیاموزید.

شناخت بیش فعالی ADHD در بزرگسالان

برای مدت طولانی، بیش فعالی  بیشتر با کودکان مرتبط بود. اما در حالی که علائم  بیش فعالی  ADHD  معمولاً قبل از ۱۲ سالگی ظاهر می شود، تشخیص می تواند برای افراد در هر سنی اعمال شود.

ممکن است سالها طول بکشد تا کسی تشخیص دقیق را دریافت کند، و برخی از افراد هرگز این کار را نمی کنند.

بنابراین تشخیص درست در کودکی میتواند به عنوان یک شتاب دهنده در درمان و بهتر شدن کودک در اینده عمل کند.از اینرو برقرار کردن ارتباط  با مراکز موفق در این زمینه و بهترین متخصص تشخیص و درمان بیش فعالی میتواند یک امر ضروری برای کودکان باشد.

چگونه بیش فعالی ADHD در بزرگسالان ظاهر می شود

درک اینکه چگونه  بیش فعالی ADHD می تواند در کودکان و بزرگسالان متفاوت به نظر برسد، می تواند به تشویق تشخیص به موقع کمک کند.

برخی از نشانه‌های منبع مورد اعتماد ADHD بزرگسالان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناتوانی در تمرکز روی یک کار واحد

• مشکل در تمرکز

• فراموش کردن قرارها یا وعده ها

• تأخیر معمولی

• وقتی مردم صحبت می کنند گوش نمی دهند یا آنچه را که می گویند فراموش می کنند

ADHD بزرگسالان نیز ممکن است بر سبک ارتباطی شما تأثیر بگذارد. برخی از بزرگسالان مبتلا به این بیماری ممکن است با موارد زیر مواجه شوند:

• اجبار برای تمام کردن جملات دیگران

• مدام حرف دیگران را در حین صحبت قطع می کند

• مشکل دیدن دیدگاه شخص دیگری در طول مکالمه

• بی حوصلگی هنگام انتظار برای چیزی (مثلاً در صف خرید مواد غذایی یا در ترافیک)

تشخیص اشتباه بیش فعالی و رایج در بزرگسالان

بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD احتمالاً این بیماری را در کودکی نشان می‌دهند، حتی اگر تشخیص داده نشده باشد یا تشخیص اشتباه داده شود. سن متوسط شروع علائم  بیش فعالی به طور معمول ۶ سال است. برخی از کودکان مبتلا به ADHD ممکن است علائم خفیف تری داشته باشند که هیچ علامتی برای والدین، پزشکان یا معلمان نداشته باشد.

بسیار مهم است متخصص درمان بیش فعالی که در تشخیص خود دقت داشته باشد و سریع با انجام بهترین کاردرمانی و گفتاردرمانی در بیش فعالی درمان را سرعت ببخشد.

ADHD ممکن است با موارد زیر اشتباه گرفته شود:

• اختلالات یادگیری یا اختلالات توجه
• افسردگی
• اختلال اضطراب

افسردگی و اضطراب اغلب با بیش فعالی ADHD همراه هستند، زیرا مشکل در عملکردهای اجرایی مغز می تواند هر دو را تحریک کند. آنها همچنین می توانند به دلیل تأثیرات بیش فعالی ADHD بر کیفیت زندگی شما رخ دهند، زیرا با تعهدات حرفه ای و شخصی تداخل دارد.

بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی ADHD تشخیص داده نشده ممکن است درک نکنند که چرا با تمرکز مشکل دارند، همیشه دیر می کنند و نمی توانند در موقعیت های اجتماعی را دنبال کنند. مولفه های فردی بیش فعالی ADHD می تواند دوست یابی را دشوار کند و همچنین حفظ دوستی ها را.

مهم است که به موقع تشخیص داده شود، تا بتوانید پاسخ ها را دریافت کنید.

تشخیص بیش فعالی ADHD در بزرگسالان

بیش فعالی ممکن است در بزرگسالان پس از مشکوک شدن به علائم و گزارش آنها به دکتر متخصص بیش فعالی تشخیص داده شود.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، استاندارد طلایی برای راهنمایی تشخیص سلامت روان، علائم کلیدی ADHD را به دو دسته، دسته بندی می کند:

بی توجهی

بیش فعالی و اجبار

هر دسته شامل فهرستی از علائم و نشانه ها است. کودکان باید شش علامت یا بیشتر را در هر دسته نشان دهند و بزرگسالان (یا افراد بالای ۱۷ سال) باید پنج علامت را ارائه دهند تا معیارهای تشخیص بیش فعالی ADHD را برآورده کنند. همچنین علائم باید در دو یا چند موقعیت (مانند محل کار، مدرسه و خانه) وجود داشته باشد.

پزشک شما احتمالاً از شما خواهد پرسید:

چه علائمی را در ۶ ماه گذشته تجربه کرده اید؟

این علائم چه تاثیری بر زندگی شما داشته است؟

آیا فرد دیگری در خانواده شما تشخیص ADHD دارد؟

در حالی که فقط یک پزشک یا متخصص سلامت روان می‌تواند تشخیص رسمی ADHD را انجام دهد، ابزارهای خود غربالگری نیز وجود دارد که می‌توانید آن را به عنوان نقطه شروع به همراه داشته باشید.

مقیاس خودگزارشی ADHD بزرگسالان (ASRS-5)

اگر هر یک از علائم و نشانه های احتمالی ADHD را تجربه کرده اید، ممکن است مقیاس خودگزارشی ADHD بزرگسالان (ASRS-5) را در نظر بگیرید. این برای DSM-5Trusted Source به‌عنوان ابزار غربالگری برای کمک به تشخیص ADHD تشخیص داده نشده در بزرگسالان به‌روزرسانی شد.

این پرسشنامه شامل شش سوال زیر در مورد زندگی شما در ۶ ماه گذشته است. شما پاسخ های خود را به عنوان «هرگز»، «به ندرت»، «گاهی اوقات»، «اغلب» یا «بسیار مکرر» دسته بندی خواهید کرد.

هر چند وقت یک‌بار در تمرکز روی حرف‌هایی که مردم به شما می‌گویند حتی زمانی که مستقیماً با شما صحبت می‌کنند، مشکل دارید؟

هر چند وقت یک‌بار در جلسات یا موقعیت‌هایی که انتظار می‌رود در آن‌ها بنشینید، صندلی خود را ترک می‌کنید؟

هر چند وقت یکبار زمانی که برای خودتان وقت دارید در ریلکس کردن و استراحت کردن مشکل دارید؟

وقتی در حال مکالمه هستید، چند وقت یکبار متوجه می‌شوید که جملات افرادی که با آنها صحبت می‌کنید را قبل از اینکه خودشان تمام کنند، تمام میکنید؟

چند وقت یکبار کارها را به لحظه آخر موکول می کنید؟

چقدر برای نظم بخشیدن به زندگی و توجه به جزئیات به دیگران وابسته هستید؟

ASRS-5 جایگزین تشخیص رسمی پزشک یا متخصص سلامت روان نمی شود. اما این می تواند یک راه مفید برای چک کردن با خودتان و نقطه شروعی برای قرار ملاقات باشد.

مقیاس توجه زندگی روزمره (ELAS)

مانند ASRS-5، مقیاس توجه زندگی روزمره (ELAS) برای کمک به بزرگسالان طراحی شده است که علائم احتمالی ADHD را بهتر تشخیص دهند.

ELAS همچنین یک پرسشنامه خود گزارش دهی است، اما به طور خاص بر بی توجهی در موقعیت ها و فعالیت های خاص تمرکز دارد. این شامل:

• خواندن

• گوش دادن به یک سخنرانی یا سخنرانی

• یک مکالمه

• یک تکلیف مدرسه یا کاری

• نظافت یا کارهای دیگر

• پخت و پز

• تماشای یک فیلم

• رانندگی

در حالی که ADHD بزرگسالان را نمی‌توان از نظر بالینی با ELAS تشخیص داد، این ابزار بالقوه دیگری است که می‌توانید برای کمک به جمع‌آوری داده‌های خودگزارش‌دهی برای گفتگو با پزشک خود استفاده کنید.

چگونه ADHD می تواند زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد

از آنجایی که بیش فعالی ADHD بر “عملکردهای اجرایی” مغز مانند قضاوت، تصمیم گیری، ابتکار عمل، حافظه و توانایی انجام کارهای پیچیده تأثیر می گذارد، می تواند به تأثیرات زیر در زندگی روزمره منجر شود:

• ناتوانی در تمرکز و تکمیل وظایف در مدرسه یا محل کار

• مشکل در روابط پایدار

• مشکلات مدیریت زمان، مانند ناتوانی در رعایت ضرب الاجل ها

• غیبت یا دیر رسیدن به قرار

• فراموش کردن پرداخت قبوض

• ایمیل، پیامک یا تماس تلفنی را بر نمی گرداند

• از دست دادن مکرر اقلام مهم مانند کلید، تلفن یا کیف پول

• هنگام انتظار برای نوبت خود در صف یا در یک مکالمه، بی صبری را تجربه می کنید

• مشکل در تمرکز زمانی که دیگران صحبت می کنند

• مدام جملات دیگران را تمام می کنید یا وقتی نوبت صحبت کردن شما نیست، مداخله می کنید

با گذشت زمان، این تأثیرات می تواند در روابط دوستانه، کار و زندگی شما در خانه تداخل ایجاد کند. دیر پرداخت قبوض یا فراموش کردن قرارهای مهم نیز می تواند عواقب مالی مانند جریمه دیرکرد داشته باشد.

انواع درمان بیش فعالی

برای بزرگسالان، مدیریت ADHD احتمالاً شامل ترکیبی از داروها، کاردرمانی در بیش فعالی و اصلاح شیوه زندگی است.

• داروها

داروهای تجویزی می تواند به درمان بیش فعالی ADHD در کودکان و بزرگسالان کمک کند:

• محرک ها

• غیر محرک ها

• داروهای ضد افسردگی

• داروهای ضد اضطراب

محرک ها رایج ترین داروهای تجویز شده برای بیش فعالی ADHD هستند، زیرا ثابت کرده اند که در افزایش هوشیاری و تمرکز موثر هستند. نام های تجاری شامل ریتالین (متیل فنیدات) و آدرال (ترکیب آمفتامین و دکستروآمفتامین) است.

مانند هر دارویی، عوارض جانبی ممکن است رخ دهد. برخی از داروهای ADHD عادت آفرین هستند. همیشه داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.

اگر داروهای تجویزی دیگری برای اضطراب، افسردگی یا فشار خون بالا مصرف می‌کنید، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است با محرک‌ها تداخل داشته باشند.

• کاردرمانی در بیش فعالی

انواع کاردرمانی و روشهای مورد قبول  مورد استفاده برای درمان ADHD در بزرگسالان شامل موارد زیر است:

• کاردرمانی تخصصی در بیش فعالی

• گفتار درمانی تخصصی در بیش فعالی

• رفتاردرمانی تخصصی در بیش فعالی

• درمان تخصصی اختلال نقص توجه

• درمان تخصصی اختلال یادگیری

• مشاوره و روانشناسی بیش فعالی

• درمان شناختی رفتاری (CBT)

• مربی زندگی حرفه ای

• مربی بیش فعالی ADHD

• خانواده درمانی یا مشاوره ازدواج

• گروه های حمایتی

• درمان شرایط سلامت روانی (مانند افسردگی و اضطراب)

• اصلاح سبک زندگی

تغییرات زیر در روال زندگی ممکن است به مدیریت علائم ADHD شما کمک کند:

• یک برنامه منظم، از جمله بیدار شدن از خواب و رفتن به رختخواب در هر روز در یک زمان مشخص تنظیم کنید

• سعی کنید به اندازه کافی بخوابید (۷-۹ ساعت برای بزرگسالان توصیه می شود)

• هدف این است که به طور منظم ورزش کنید یا از نظر بدنی فعال باشید

• فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن و یوگا یا سرگرمی‌هایی که از آن لذت می‌برید را در برنامه روزانه خود بگنجانید.

• استرس را تا جایی که می توانید با استراحت های منظم مدیریت کنید

با پزشک خود در مورد بیش فعالی ADHD صحبت کنید

اگر در مورد علائم بالقوه ADHD و تأثیرات آن بر زندگی روزمره خود نگران هستید، مهم است که با دکتر متخصص بیش فعالی یا مراکز کاردرمانی در بیش فعالی در مورد تشخیص احتمالی و همچنین گزینه های درمانی خود صحبت کنید.

در حالی که ADHD بیشتر در کودکان تشخیص داده می شود، هرگز برای مراقبت در بزرگسالی دیر نیست.

اگر به تازگی تشخیص ADHD را در بزرگسالی دریافت کرده اید، سؤالات زیر را از پزشک خود بپرسید:

• چه نوع ADHD دارم؟ (عمدتاً بی توجه، عمدتاً بیش فعال- تکانشی یا ترکیبی)

• آیا به غربالگری های اضافی برای افسردگی یا اضطراب نیاز دارم؟

• در حال حاضر بهترین گزینه درمانی برای من چیست؟

• آیا در کوتاه مدت یا بلند مدت نیاز به مصرف دارو دارم؟ عوارض جانبی بالقوه چیست؟ چگونه بفهمم که دارو موثر است یا نه؟

• چه نوع درمانی (مانند کاردرمانی، گفتاردرمانی و CBT) را توصیه می کنید؟ آیا می توانم به یک روانشناس/روانپزشک معرفی شوم؟

• کدام نوع تنظیم سبک زندگی (از جمله تغذیه و ورزش) ممکن است برای من بهترین باشد؟

صحبت پایانی

ADHD یک بیماری شایع سلامت روان در کودکان است و در بیش از یک سوم همه موارد می تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. ADHD از نظر بالینی با علائم مداوم بی توجهی، بیش فعالی و رفتارهای اجباری در موقعیت های مختلف تعریف می شود.

اگر در کودکی هرگز تشخیص رسمی ADHD دریافت نکردید، اما با علائم آن دست و پنجه نرم می کنید، با پزشک خود مشورت کنید. شما همچنین می توانید ابزارهای خودارزیابی را به عنوان یک آغازگر کشف کنید.

هیچ وقت برای تشخیص و درمان ADHD دیر نیست. استراتژی‌های درمان و مدیریت همچنان می‌توانند به عنوان یک بزرگسال کمک کنند و منجر به تجربیات بهتر در محل کار و خانه و در روابط شخصی شما شوند.

از همین حالا شروع کنید

اواین گام مهم ترین گام برای درمان میباشد.

با ما تماس بگیرید.

در تمامی مراحل با شما هستیم

مشاوره رایگان

۰۹۰۱۱۱۲۲۵۲۲

۰۹۰۲۲۸۶۰۹۳۶