چگونه رفتار اوتیستیک را از بدرفتاری در کودکان تشخیص دهیم؟

رفتار اوتیستیک و رفتار نادرست

چگونه می توانید تشخیص دهید که آیا رفتار ضعیف، نتیجه ویژگی های اوتیستیک است یا اینکه این شیطنت معمولی در بین همه بچه ها رایج است؟ تمایز بین رفتارهای «اوتیستیک» و «رفتار نادرست» همیشه آسان نیست. باید در ابتدا بتوانیم این رفتارها را تشخیص دهیم و سپس برای درمان اوتیسم اقدام کنیم.

.

مشکل در پاسخ به مهربانی

کودکان اوتیستیک همچنین ممکن است در مدیریت پاسخ های خود به مهربانی بزرگسالان یا همسالان دچار مشکل شوند. مثال‌های زیر ممکن است برای والدین کودکان اوتیسم آشنا به نظر برسد:

• پدربزرگ و مادربزرگ برای ملاقات می آیند. آنها نوه اوتیستیک خود را می بینند، آغوش خود را باز می کنند و درخواست یک آغوش بزرگ می کنند. نوه با حداکثر سرعت در جهت مخالف می دود. پدربزرگ و مادربزرگ آنها را تعقیب می کنند و آنها را در آغوش می گیرند و فقط با یک لگد به ساق پا پاداش می گیرند.
• پدربزرگ و مادربزرگ به نوه اوتیسم خود هدیه می دهند و نوه آنها در سنی که باید بهتر پاسخ بدهد یا پاسخ هایی با رفتارهای ناهنجار میدهد،یا پاسخ های نامفهوم میدهد.
• در همسالان خود زیاد به بازیهای گروهی علاقه نشان نمیدهد یا ناتوانی در باریهای گروهی و درک درست نحوه خود بازی، بیشتر مشغول بازی کردن فردی با رفتارهای غیرمعمول هست.

همه این رفتارها می تواند منجر به آسیب یا حتی احساسات خشم شود. با این حال، همه می توانند ویژگی های اوتیستیک باشند و در بیشتر موارد ناشی از چالش های حسی، ارتباطی یا رفتاری هستند که برای افراد اوتیستیک رایج است.

تشخیص اوتیسم از بدرفتاری

رفتارهای اوتیسم معمولاً نتیجه چند نوع چالش خاص است. از آنجایی که هر فرد اوتیسمی منحصر به فرد است، چالش ها برای هر کودک متفاوت به نظر می رسند، اما در برخی از سطوح، در هر فردی که به درستی مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) تشخیص داده شده است، وجود دارد.

چالش های حسی

افراد اوتیستیک تقریباً همیشه نسبت به صدا، نور، بو و لمس واکنش بیش از حد یا کمتر از خود نشان می دهند. کودکی که از پدربزرگ و مادربزرگ فرار می کند ممکن است در واقع به بوی عطر آنها واکنش نشان دهد. کودکی که از در آغوش گرفتن متنفر است ممکن است از احساس فشردن خوشش نیاید اما در واقع نسبت به فردی که در آغوش می گیرد احساس محبت می کند.

چالش‌های حسی نیز ممکن است دلیل “بدرفتاری” در یک سالن شلوغ یا پر سر و صدا یا فشرده شدن بین افراد هنگام ایستادن در صف باشد. چگونه می توانید تشخیص دهید که مسائل حسی باعث ایجاد مشکل می شوند؟ این مراحل را انجام دهید:

پرسیدن
اگر کودک گفتار داشته باشد، اگر از او خواسته شود کاملاً قادر به توضیح رفتارها باشد.مثل توضیح برای یک خرابکاری

تماشا کردن
ببنید آیا میتواند یک فیلم یا فعالیت را تماشا کند و زود خسته نمیشود.

 

رفتارها را دنبال کنید.
ببنید در موقعیت های مختلف چه رفتارهایی نشان میدهد، در برخورد با صدای بلند و یا شلوغی چه واکنشی دارد.

 

چالش های ارتباط اجتماعی
افراد اوتستیک در برقراری ارتباط بسیار دچار مشکل هستند، حتی برقرای یک ارتباط ساده نیز برایشان سخت میباشد.در بیان احساسات و بیان نیازهای خود نیز دچار مشکل هستند.

به احساسات کودک توجه کنید. مشکلات ارتباط اجتماعی می‌تواند برای کودک اوتستیک آزار دهنده باشد و رفتارهای غیر معمول از او سر بزند. دوری کردن از انجام کارهای مختلف و بداخلاقی های گاه به گاه میتواند گمان اوتیسم را بالا ببرد.

به یاد داشته باشید که یک کودک اوتیستیک دارای تاخیر در رشد است. یک نوجوان ۱۲ ساله عصبی باید بتواند با مهربانی از پدربزرگ و مادربزرگ برای هدیه ای که واقعا نمی خواهد تشکر کند. یک کودک ۸ ساله معمولی ممکن است نتواند وضعیت را نیز مدیریت کند. کودکان اوتیستیک اغلب نسبت به سن خود نابالغ به نظر می رسند. یک نوجوان اوتیستیک ممکن است مانند یک کودک بسیار کوچکتر رفتار کند.

از نحوه ارائه آموزش آگاه باشید. کاردرمان با آموزش های مختلف کودک اوتیسمی را برای رویاروی با موقعیت های مختلف اماده کند. در اوایل آموزش از تقلید استفاده میشود و کودک از روی تقلید میتواند آموزش پذیر شود.

آیا معلم واقعاً قوانین بازی در تعطیلات را به کودک گفته است؟ آیا آنها حمایت های بصری و داستان های اجتماعی ارائه کردند؟ اگر نه، چگونه از کودک انتظار می رود قوانین را بداند؟

چالش های رفتاری

رفتارهای اوتیستیک معمولاً بدیهی هستند زیرا به طور کلی کاملاً با رفتارهای عصبی متفاوت هستند. در نتیجه، یک مراقب باید بتواند در یک نگاه تشخیص دهد که آیا رفتار نادرست یا ویژگی های اوتیسم را مشاهده می کند. در اینجا چیزی است که باید به دنبال آن باشید:

خود تحریکی (تحریک): بسیاری از افراد اوتیستیک از رفتارهای فیزیکی مانند تکان دادن، قدم زدن، تکان دادن انگشتان و زمزمه کردن برای آرام کردن خود و حفظ تمرکز استفاده می کنند.

وقتی چنین رفتارهایی را می بینید، تقریباً می توانید مطمئن شوید که آنها نوعی رفتار نادرست هستند.

فقدان تماس چشمی: برای بسیاری از افراد اوتیستیک، تماس چشمی، به ویژه در حین مکالمه، ممکن است دشوار باشد.

خود آزاری: در برخی موارد، به ویژه برای افراد اوتیستیک با نیازهای حمایتی بالا، خودآزاری رایج است. ضربه زدن به سر، چيدن پوست و ساير رفتارها عمدي نيستند، گرچه مي توانند مضر باشند و بايد مديريت شوند.

 

فقدان تمرکز یا توجه: افراد اوتیستیک از تمرکز بر روی یک چیز ناتوانند، و تمرکز بر روی چند مورد، دشوار و حتی غیر ممکن میباشد.آنها قادر به توجه نیستند.

ایجاد سر و صدا یا پیچ و تاب کردن: بچه های اوتیسمی می توانند سر و صدا ایجاد کنند یا اتاق را ترک کنند، آنها ممکن است برای آرام کردن خود جیغ  بزنند، زمزمه می کنند یا پچ پچ می کنند یا از اتاق بیرون می آیند تا از یک موقعیت ناراحت کننده دور شوند. به عنوان یک مراقب، معمولاً می توانید تفاوت را تشخیص دهید.

پرداختن به رفتارهای اوتیستیک

بنابراین شما تشخیص داده اید که رفتارهای یک کودک رفتار نادرست نیست، بلکه در عوض، بیانگر ویژگی های اوتیسم است.

گاهی اوقات ویژگی‌های اوتیسم، در حالی که عمدی نیست و از روی اختلال میباشد، می‌توانند مشکلات مهمی ایجاد کنند. آنها می توانند باعث خجالت هم برای کودک و هم برای سرپرست او شوند. که باعث طرد شدگی کودک میشود.

چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید؟ بسته به اهمیت موقعیت، توانایی ها و چالش های کودک شما می توانید در سطوح مختلفی اقدام کنید. در زیر لیستی از گزینه ها آمده است.

ارائه دستورالعمل مستقیم
اگر کودکی قادر است به آموزش مستقیم پاسخ دهد و بر اساس آن عمل کند، آن را ارائه دهید! از کلمات، ویدئو، مدل سازی، تمرین (تمرین) و داستان های اجتماعی برای آموزش رفتار استفاده کنید. چگونه مودبانه به پدربزرگ و مادربزرگ پاسخ دهیم. یا نحوه تعامل در جشن تولد.

اگرچه ممکن است این موارد به طور طبیعی برای یک کودک اوتیستیک به وجود نیاید، در بسیاری از موارد، آموزش و تکرار می تواند کلید موفقیت باشد.

رفع چالش ها
عطر یا ادکلن قوی پدربزرگ و مادربزرگ باعث فرار نوه آنها می شود، بنابراین بهترین انتخاب این است که بگویید: ” لطفا آن عطر را نزنید. این برای نوه شما ناخوشایند است.” به طور مشابه، شما می توانید زندگی را راحت تر کنید:

اجتناب کنید ازفشردن کودک اوتیستیک که از آغوش کشیدن بیزار است.
لامپ های فلورسنت را در صورت ایجاد مشکل تغییر دهید.
پایین آوردن سطح صدا در تلویزیون.

اگر کودک اوتیستیک از فیلم های پر سر و صدا متنفر است، سراغ فیلم های پر سر و صدا نروید. از طرف دیگر، یک جفت هدفون مسدودکننده نویز ممکن است سطح صدا را راحت‌تر کند. رفتن به رویدادهای دوستدار اوتیسم یا انتخاب مربیانی که کودکان اوتیسمی را بهتر درک می کنند را در نظر بگیرید.

رشد کردن
امنیت و آسایش فرزند شما مهمتر از خجالت دیگران از جمله شرمندگی شماست. کودکان اوتیستیک گاهی اوقات موقعیت هایی را تجربه می کنند که توجه بیشتری را به آنها جلب می کند. و برای اطمینان از مدیریت احساسات به روش‌های سالم به دنبال مشاوره باشید.

وضعیت را به طور کامل تغییر دهید
در برخی شرایط، مدرسه، خانه، انتخاب های فعالیت یا مکان کودک ممکن است نیاز به تغییر داشته باشد.

این ممکن است مانند یک واکنش افراطی به نظر برسد، اما اگر مدرسه کودک نتواند نیازهای او را برآورده کند. همسایه ها تحمل نمی کنند. یا اگر فعالیت های ترجیحی برای یک کودک اوتیستیک به سادگی غیرممکن باشد، ممکن است یک سرپرست نیاز داشته باشد گزینه هایی مانند یک مدرسه خصوصی، یک محله متفاوت، یا تغییر در روال معمول را در نظر بگیرد.

پرداختن به رفتار نادرست واقعی
هیچ وقت عدم توانمندی کودک را به خاطر رفتار مناسب سنش تنبیه نکنید. نوزادان گریه می کنند. کودکان دو ساله با آموزش توالت دست و پنجه نرم می کنند.

خلاصه
به طور کلی کودکان اوتیسمی نیاز به مراقبت و توجه بیشتری دارند، از همه مهمتر در آموزش نیاز به زمان و حوصله و تکرار مداوم دارند.
بهترین راه حل بکارگیری از کاردرمان خوب و ماهر برای بهبود توانایی کودک هست، به بهترین مرکز کاردرمانی مراجعه کرده و از آنها برای بهبود مهارتهای کودک خود استفاده کنید.