ابتدای پاسداران ،خیابان نگارستان دوم (کاشیها)، خیابان مسجد جامع غدیر 
تحقیقات نشان می دهد که ممکن است بین لکنت زبان و اختلال بیش فعالی رابطه ای وجود داشته باشد. از آنجا که مرکز صحبت کردن در بیش فعالی تحت تاثیر قرار می گیرد، می توان گفت که بیش فعالی با لکنت زبان مرتبط است.
حدود ۳ تا ۷ درصد از کودکان در سراسر جهان در دوران کودکی خود به بیش فعالی مبتلا می شوند. تقریبا نصف این تعداد مستعد این هستند که دچار لکنت زبان شوند. اگر بخواهیم به طور خلاصه بگوییم، افرادی که لکنت زبان دارند، می دانند که چه می خواهند بگویند. اما این افراد نمی توانند با جریان عادی و به طور معمولی با دیگران ارتباط برقرار کنند. به همین خاطر با توجه به این وضعیت، تکرار کلمات یا هجاها، بلوک شدن صحبت و طولانی شدن و یا کشش حروف اتفاق می افتد. در ادامه این مقاله به طور کامل رابطه بین بیش فعالی و لکنت زبان را توضیح داده ایم. در نهایت چند راهکار برای بهتر شدن علائم ارائه شده است.
قبل از هرچیز بهتر است توضیح مختصری درباره بیش فعالی و لکنت زبان بدهیم
بیش فعالی چیست؟
بیش فعالی یک اختلال عصبی رشدی می باشد که عموما با سه ویژگی اصلی همراه است. این سه ویژگی عبارتند از:
- محدود بودن دامنه توجه
- رفتار تکانشی
- فعالیت بیش از حد
کودکانی که دچار بیش فعالی می شوند اصولا برای پیروی از دستورات، کامل کردن کارها و وظایف خود و یا فکر کردن قبل از انجام اقدامی ، مشکل پیدا می کنند. این کودکان معمولا بی قرار هستند و پرحرفی می کنند. گاهی اوقات نشانه های پرخاشگری نیز در آن ها دیده می شود.
کودکان بیش فعال در سه دسته تقسیم بندی می شوند:
- اختلال در توجه کردن( کمبود توجه)
- تکانشی بودن
- ترکیب دو نوع قبلی
لکنت زبان چیست؟
لکنت زبان نوعی اختلال گفتاری می باشد که در آن جریان ارتباط مختل می شود. این موضوع منجر به یک گفتار شکسته و ناپیوسته می شود. از نشانه های لکنت زبان در کودکان می توان به:
- مکث کردن های غیرعادی در هنگام صحبت کردن
- تکرار کردن هجاها یا کلمات
- طولانی شدن روند صحبت کردن و جمله بندی
اشاره کرد.
لکنت زبان مربوط به مرکز گفتار در مغز می باشد که در لوپ فرونتال واقع شده است.
ارتباط بین بیش فعالی و لکنت زبان
تشخیص بیش فعالی عموما براساس علائم شکل می گیرد. بدین ترتیب که پزشک علائم را در کودک مشاهده می کند و بیش فعالی را تشخیص می دهد. اما خوب است بدانید که این موضوع از طریق دیگر نیز قابل تشخیص می باشد. به طور معمول کسانی که دچار بیش فعالی هستند در ساختار مغز دچار تغییراتی می شوند. پس از اسکن های مختلف مشخص شده است افرادی که دچار بیش فعالی هستند در برخی از قسمت های مغز ساختارهای کوچک تری نسبت به سایر افراد دارند.
یکی از این مناطق لوب فرونتال می باشد. در بیش فعالی برخی نقاط در لوب فرونتال کوچک تر هستند. جالب است بدانید لوب فرونتال مرکز گفتار می باشد کسانی که لکنت زبان دارند نیز در این ناحیه دچار مشکل هستند. علاوه بر این موضوع، محققات اختلالات عملکردی را در ناحیه بروکا در لوب فرونتال در افراد بیش فعال کشف کرده اند. این ناحیه به طور مخصوص گفتار را کنترل می کند. تحقیقات مختلف نشان می دهد که کمبود جریان خون در ناحیه بروکا باعث لکنت در افراد مختلف می شود.
چگونه با این مشکل مقابله کنیم؟
زندگی کردن با لکنت زبان، به خصوص زمانی که با سایر اثرات بیش فعالی همراه باشد می تواند چالش برانگیز باشد. برای کودکان، می تواند اختلال در یادگیری و دوست یابی را به همراه داشته باشد و در بزرگسالان نیز می تواند با مشکلات جدی نظیر انزوا در اجتماع و تاثیر گذاری در روابط و زندگی روزمره اختلال ایجاد کند.
خوشبختانه راهکارهایی برای جلوگیری از بروز علائم لکنت وجود دارد. از طرفی دیگر می توان همزمان به درمان بیش فعالی نیز پرداخت. االبته توجه کنید که این درمان ها باید زیر نظر پزشک متخصص باشند و بهتر است که برنامه درمانی و تمرینی توسط یک فرد متخصص طراحی شود.
درمان علائم بیش فعالی
در اکثر اوقات پزشک تشخیص می دهد که برای درمان بیش فعالی بهتر است از داروها استفاده کند. داروهایی که در بیش فعالی مورد استفاده قرار می گیرند به دو دسته داروهای محرک و غیر محرک تقسیم می شوند.
درمان بیش فعالی با داروهای محرک
تحقیقات نشان داده اند که آغاز درمان بیش فعالی با استفاده از داروهای محرک در ۷۰ الی ۸۰ درصد مواقع تاثیرگذار است. داروهای محرک مانند ریتالین، آدرال و … می توانند به خوبی اثر خود را بگذارند. اما نکته ای که وجود دارد این است که در صورتی که بیش فعالی با لکنت زبان همراه باشد، داروهای محرک وضیعت لکنت زبان را بدتر می کنند. به همین خاطر نمی توان از این داروها استفاده کرد.
درمان بیش فعالی با داروهای غیرمحرک
هرچند داروهای غیرمحرک تاثیر بسیار کمتری نسبت به داروهای محرک دارند. اما این داروها باعث تشدید لکنت زبان نمی شوند و از طرفی دیگر به صورت حداقلی، به درمان بیش فعالی کمک می کنند. تاثیرگذاری داروهای غیر محرک طولانی تر می باشد و باعث می شود زمان بیشتری صرف درمان بیش فعالی شود.
استفاده از گفتاردرمانی و کاردرمانی
فرقی نمی کند که درمان را با داروهای محرک یا غیر محرک انجام می دهید. یکی از بهترین درمان ها که می توانید لکنت زبان فرزند خود را بهبود ببخشید، استفاده از روش های گفتاردرمانی می باشد. تمرینات گفتاردرمانی برای لکنت زبان بهترین راه حل برای کاهش علائم آن می باشد. تمرینات گفتاردرمانی در صورت استمرار می توانند شرایطی را برای کودک فراهم کنند تا بتواند به راحتی صحبت کند.
علاوه بر این می توان مشکل بیش فعالی را نیز با استفاده از روش های مختلف کاردرمانی کنترل کرد. در کاردرمانی برای کودکان مبتلا به بیش فعالی سعی می شود تا میزان تمرکز حواس آن ها بیشتر شود. درمان بیش فعالی با استفاده از کاردرمانی می تواند در کنار دارودرمانی بسیار موثر باشد و در طی مدت زمان کوتاه تری باعث از بین رفتن علائم شود.
چگونه می توانیم به این کودکان کمک کنیم؟
به عنوان والدین و یا کسی که با این کودک ها سر و کار دارد، می توانید با رفتارتان به آن ها کمک کنید. نکات زیر برای به حداقل رساندن ناامیدی و خجالت زدگی در این کودکان می باشد.
آرامش خود را حفظ کنید
واکنش های منفی والدین بر روی کودکان تاثیر بسزایی دارد. بنابراین در هنگام برخورد با او سعی کنید آرام باشید و حس عصبانیت، خشم و ناامیدی را منتقل نکنید. به آن ها آموزش دهید که از تمرینات تنفسی بهره مند شوند.